19 नाओमीं वयात न्यन, “थौं छ तछ्वगुँइँ मुनेत गन वना? छन्त माया याःम्ह मनूयात सुवाः लायेमा।” थःम्हं बोअजया बुँइ ज्या यानागु खँ रुथं नाओमीयात कन।
वं थांत देगःया दलानया न्ह्यःने थन। वं दच्छिन पाखेया थांया नां याकीन तल अले उत्तर पाखेया थांया नां बोअज तल।
धन्य खः इपिं, गुपिन्सं छुं मदुपिनिगु च्यूताः काइ। इमित दुःख जुइबलय् परमप्रभुं ग्वाहालि यानादी।
परमप्रभुं इमिगु रक्षा यानादी, अले इमिगु ज्यान बचय् यानादी। वय्कलं इमिगु जीवनयात सुथांलाकादी। अले इमि शत्रुतय्पाखें इमित बचय् यानादी।
हे परमेश्वर, छिं यक्व न्हापा जिमि पुर्खातय्गु पालय् यानादीगु खँ इपिंपाखें जिमिसं थःगु हे न्हाय्पंनं न्यनागु दु।
अले रुथं क्वछुनाः भागियानाः बोअजयात धाल, “जि छम्ह परदेशी धकाः सीकाः नं छाय् छिं जितः थुलिमछि दया यानादियागु?”