11 नाओमीं धाल, “हे जिमि म्ह्याय्पिं लिहां हुँ, छिपिं छाय् जिलिसें वयेगु? छिमि भाःत जुइत छु जिगु प्वाथय् मेपिं काय्पिं दु धकाः ला?
थः मेम्ह काय् शेलह नं वया दाजुपिं थें सी ला धकाः ग्यानाः यहूदां थः भौ तामारयात धाल, “जिमि काय् शेलह तःधि मजुतले छ ब्याहा मयासें थःछेँय् हे वनाः च्वंहुँ।” उकिं तामार थःछेँय् हे वनाः च्वन।
उकथं दइम्ह मचा थः सन्तान मजुइगु जूगुलिं ओनानं न्ह्याबलें थः तताःजुलिसे द्योंवनिबलय् थः दाजुया सन्तान मदयेमा धकाः वीर्य बँय् लाकाथकीगु।
छखा छेँय् च्वंपिं दाजुकिजा मध्ये सुं काय् मदयाः सिनावन धाःसा व सीम्हय्सिया कलातं व छेँजलं पिने ब्याहा मयायेमाः। सिनावंम्ह मनूया दाजु वा किजां वयात थः कलाः दय्काः सिनावंम्ह मनूया दाजु वा किजां यायेमाःगु ज्या यायेमाः।
अले इमिसं वयात धाल, “मखु, जिपिं नं छिनापं हे छि मनूतय्थाय् वने।”
हे जिमि म्ह्याय्पिं, छेँय् लिहां हुँ। छाय्धाःसा हाकनं ब्याहा यायेत जि बुरी जुइ धुंकल। अज्याःगु छुं आशा दुसां अले थौं चान्हय् हे ब्याहा यानाः काय् बुके फुसां