वं परमप्रभुयात धाल, “प्रभु, जिं थःगु देश त्वःते न्ह्यः थ्व हे खँ धयागु मखु ला? उकिं हे ला जि तार्शीशपाखे बिस्युं वनेत्यनागु खः। छि दया माया दीम्ह, तंचायेत लिबाकादीम्ह, नुगः क्यातुम्ह व सजाँय बी मयःम्ह खः धकाः जिं स्यू।
थुकथं यानादीम्ह परमेश्वर दया माया यानादीम्ह नं खः, अले सजाँय बियादीम्ह नं खः। स्यना वंपिन्त वय्कलं सजाँय बियादी, छिमित धाःसा दया माया यानादी। छिमिसं नं वय्कःयागु दया माया मयय्काः मच्वँसे वास्ता मयाःसा छिमित नं ध्यनाः छ्वइ।
वय्कःयागु तःधंगु आशिषं व वय्कःयागु आत्मापाखें छिमित शक्ति दयेमा, अले व हे शक्तिं छिपिं दुनुगलंनिसें बल्लाना च्वनेमा धकाः जिं प्रार्थना यानाच्वनागु दु।
थुकिं यानाः हे वय्कलं जितः माया यानादिल। जि थें ज्याःम्ह तसकं पापीयात थःगु धैर्य क्यनेत वय्कलं जितः नमूना दय्कादिल। थ्व नमूना लिपा वय्कःयात विश्वास याइपिं व अनन्त जीवन काइपिनिगु निंतिं खः।