2 अय्जूगुलिं सुनां अधिकार दुपिं मनूतय्गु खँ मानय् याइ मखु, परमेश्वरयात मानय् मयाःगु ति ग्यनी। वय्कलं इमित सजाँय बियादी।
मोशां हानं धाल, “परमप्रभुं छिमित बहनिइ नयेत ला व सुथय् माक्व नसा बीबलय् छिमिसं थ्व फुक्क वय्कलं यानाच्वंगु खः धकाः सी। छाय्धाःसा वय्कलं छिमिसं वय्कःया विरोधय् याःगु कचकच न्यनादीगु दु। छिमिसं जिमिगु विरोधय् मखु, बरु परमप्रभुया विरोधय् कचकच यानाच्वंगु दु।”
छाय्धाःसा न्हियान्हिथं इमिसं जितः माली। अले इपिं जिगु लँ सीकेमास्ति वःपिं थें खने दु, अले इपिं छु पाय्छि जू व हे याइपिं व जिगु आज्ञा मानय् याइपिं थें खने दु। इमिसं जिके खःकथं क्वछीगु फ्वनाच्वनी, अले परमेश्वर इमिगु न्ह्यःने वयेमा धकाः इच्छा यानाच्वनी।
“शास्त्रीत व फरिसीत, छिमित धिक्कार दु। छिपिं निपाः ख्वाःपाः दुपिं खः, छाय्धाःसा छिमिसं मनूतय्त दुहां वने हे मफय्क स्वर्गया राज्ययागु लुखा तिनाब्यूगु दु। छिपिं न थःपिं हे दुहां वनी, न दुहां वनीपिन्त हे दुछ्वइ।
इमिसं भाःत मदुपिं मिसातय्गु छेँ लुतय् यानाच्वंगु दु। मनूतय्त क्यनेत धाःसा ताःहाकय्क प्रार्थना याना जुइ। उकिं इमित मेपिन्त स्वयाः अप्वः सजाँय बी।”
थज्याःपिन्सं भाःत मदुपिं मिसातय्गु छेँ लुतय् यानाच्वंगु दु, प्रार्थना धाःसा कर्पिन्त क्यनेत ततःहाकय्क यानाक्यनी। थज्याःपिन्सं हे दकलय् तःधंगु सजाँय फये मालीतिनि।”
फुक्क मनूत सरकारया अधीनय् च्वनेमाः। परमेश्वरं थुमित अधिकार बियातःगु खः, मेपिन्सं बियातःगु मखु। थौंकन्हय् थुपिं हाकिमतय्त नं परमेश्वरं हे ल्ययादीगु खः।
हाकिमत खनाः मभिंपिं मनूत जक ग्याइ। भिंपिं मनूत ग्याइ मखु। छिपिं हाकिमत खनाः मग्यासे च्वने मास्ति वः ला? अय्सा भिंगु भिंगु ज्या जक याना च्वँ, अले हाकिमतय्सं छिमित स्याबास बी।
थथे जूगुलिं परमेश्वरया तंपाखें जक बचय् जुइत मखु, थःगु विवेकयागु निंतिं नं हाकिमतय्सं धाःथें च्वनेमाः।
छिमिसं जितः थथे न्ह्यसः याइ – “अय्सा परमेश्वरं झीत छाय् दोष बियादीगु लय् सा?” वय्कःयागु इच्छायात पने फुम्ह सु दु?
सरकार व हाकिमतय्सं धाःथें च्वनाः इमिसं धाःगु खँ न्यनेमाः धकाः विश्वासीतय्त थुइकाब्यु। भिंगु न्ह्यागु ज्याय् नं न्ह्यच्यु।
यःपिं दाजुकिजापिं, अप्वः गुरु जुयाः जुइ मते। गुरु जुया जूपिन्त परमेश्वरं मेपिन्त स्वयाः कडा जुइक न्याय यानादी।
प्रभुयात तःधंकेत तःधंपिं मनूतय्सं धाःगु मानय् या। व दक्वसिबय् तःधंम्ह जुजु हे थजुइमा,