6 थुबलय् मनूत सीत सनी, अय्नं सी फइ मखु। इमिसं सीत कुतः याःसां काल इपिं खनाः बिस्युं वनी।
“अनंलि वं धाल, ‘जिगु लिक्क वयाः जितः स्यानाछ्व। जि आः तक नं म्वाना च्वनातिनि, अय्नं जि सीत्यंगु दु।’
परमप्रभुं पृथ्वीइ ग्यानापुगु छ्वया हयादीबलय् परमप्रभुया दण्डपाखें बचय् जुइत व वय्कःया महिमा व तःजिगु शक्तिपाखें सुपिलेत इपिं तग्वःगु ल्वहंया गुफाय् व जमिनया प्वालय् दुहांवनी।
जिं थ्व मभिंगु जातियापिं म्वानाच्वंपिं मनूतय्त पितिनाः गन गन छ्वये अन अन इमिसं म्वायेगु स्वयाः सीगु यय्की।” दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी।
इस्राएलया पाप अर्थात दुष्टताया ततःजाःगु थाय् नाश जुइ। इमिगु वेदीइ कं व झाः बुया वइ। अले इमिसं पाहाडयात धाइ, “जिमित त्वपु।” अले डाँडायात धाइ, “जिमित ल्हाः वा।”
अबलय् “‘मनूतय्सं पहाडयात वनाः “जिमित ल्हाः वा।” अले डाँडायात – “जिमित ल्हाना छ्व” धकाः धाइ।’
इमिसं पहाड व तःग्वःगु ल्वहंयात थथे धाल – “सिंहासनय् फ्यतुना च्वंम्हय्सिगु मिखां सुचुकाः व चीधिकःम्ह भ्याःचायागु तं फये म्वायेक जिमित ल्हाका छ्वयाब्यु।