7 न्हापांम्ह स्वर्गदूतं तुरही पूबलय् हि ल्वाकज्याःगु प्वँ व मि पृथ्वीइ वान्छ्वया हल। अले स्वब्वय् छब्व पृथ्वी च्यात, स्वब्वय् छब्व सिमा नं च्यात, अले वाउँगु घाँय् नं फुक्क च्यानाः वन।
वय्कलं आकाशं वइगु वायात प्वँ यानादिल, अले इमिगु देश न्यंकं हाबलासा थीकादिल।
अले मोशा फारोयात त्वःताः शहरं पिने वन। वं थःगु ल्हाः परमप्रभुपाखे ल्ह्वन। अले नँ न्यायेगु, प्वँ गायेगु व वा वयेगु फुक्कं दित।
परमप्रभुं इमित हमला यायेत सुं तसकं बल्लाःम्ह व शक्तिं जाःम्ह मनू दय्कादीगु दु। वं प्वँया ग्वःफय् वइगु व तसकं वा वइगु अले पने हे मफय्क वइगु खुसिबालं थें देशयात भज्यंक स्यंकाबी।
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु नँ न्याःगु सः, भुखाय्, तःधंगु सः, चाकः फय् व ग्वःफय्, नाश याइगु मिंनापं झायादी।
तसकं तं पिकयाः, भस्म याइगु मित्याः, नं न्याःगु सः व ग्वःफय् अले प्वँनापं परमप्रभुं मनूतय्त थःगु तःजिगु शक्तिया सः न्यंकेत अले थःगु ब्वहःया जलं खंके बियादी।
प्वँनं गुँयात नाश याःथें वा फुक्क शहर माथं वंकूसां नं,
जिं महामारी व हिबाःपाखें वयागु न्याय याये। जिं वयाके, वयागु सेनायाके व वलिसें दुगु जाति जातिया भीडयाके तसकं वाफय् वय्काबी, प्वँ गाय्काबी, च्यानाच्वंगु गन्धक गाय्काबी।
अले आकाशय् व पृथ्वीइ जिं अजू चायापुगु ज्या व चिं क्यने, अन हि, मि व कुँत्याः खने दइ।
निभालं यानाः घाँय् फुक्कं गनावनी, स्वां झ्वाः जुयाः हायावनी। अले छतिं बांलाइ मखु। उकथं हे तःमिम्ह मनू नं छन्हु सिनावनी।
हानं इपिं इस्राएलीतय्गु न्ह्यःनें आजेका तक हे तँचाय् बिस्युं वनाच्वंबलय् परमप्रभुं आकाशं इमिथाय् ततःग्वःगु प्वँ गाकादिल। इस्राएलीतय्गु तरवारं सीपिं मनूत स्वयाः अप्वः मनूत प्वँ दायाः सित।
धर्मशास्त्रय् थथे च्वयातःगु दु – “फुक्क मनूत घाँय् थें खः। न्ह्याक्व बांलाकूसां इपिं स्वां थें खः। घाँय् सिनावनी, स्वां हायावनी।
वयागु न्हिप्यनं आकाशय् स्वब्वय् छब्व नगुयात बँ पुइ थें पुयाः पृथ्वीइ कुर्का हल। व अजिङ्गर बुइत्यंम्ह मचायात नयेत प्वाथय् दुम्ह मिसाया न्ह्यःने पिवाः च्वनाच्वन।
अले न्हापांम्ह स्वर्गदूतं वनाः थःगु ख्वल्चा पृथ्वीइ प्वंकल। थुकिं यानाः पशुयागु छाप दुपिं व पशुयागु मूर्ति पुजा याइपिं मनूतय्गु म्हय् घच्चाइपुगु व सह याये मफय्क स्याइगु कै वल।
पिइगु पिइगु किलो ति दुगु ततःग्वःगु प्वँ आकाशं कुतुं वयाः मनूतय्त लात। थज्याःगु प्वँ वयाः तसकं महामारी लाःगुलिं मनूतय्सं परमेश्वरयात सराः बिल, छाय्धाःसा थ्व तसकं हे तःधंगु ग्यानापुगु महामारी खः।
अले जिं म्हासुसे च्वंम्ह छम्ह सलयात खना। थ्व सल गया च्वंम्हय्सिगु नां मृत्यु खः। उकिं नरक धाःम्ह वयागु ल्यूल्यू वःगु खः। इमित पृथ्वीयागु प्यब्वय् छब्व तरवारं पालेगु, नये मखंकाः स्यायेगु, ल्वचं स्यायेगु, अले जंगलय् च्वंपिं पशुतय्सं स्याकेगु अधिकार बिल।
अनं लिपा सिमा, समुद्र व पृथ्वीइ फय् वने मजीक प्यम्ह स्वर्गदूतत पृथ्वीयागु प्यंगू कुन्चाय् च्वनाः फय् प्वाः तिनाच्वंगु जिं खना।
अले वं प्यम्ह दूततय्त फ्यना बिल। स्वब्वय् छब्व मनूतय्त स्यायेत थ्व हे घौ, न्हि, ला व दँया लागि तयार यानातःपिं थुपिं हे खः।
इमिगु म्हुतुं पिहां वयाच्वंगु नाश याइगु मि, कुँ व गन्धकया विपत्तिं स्वब्वय् छब्व मनूतय्त स्यानाबिल।
पृथ्वीइ च्वंगु घाँय्, सिमा व वाउँगु छुं नं स्यंके मते धकाः इमित धाल। तर कपालय् परमेश्वरयागु छाप मदुपिं मनूतय्त जक कष्ट ब्यु धकाः इमित धाल।