5 अले स्वर्गदूतं गुँगू मकः कयाः उकी वेदीइ च्वंगु मि जाय्क तयाः पृथ्वीइ वान्छ्वया हल। अले ग्राङ्गग्रुङ्ग सः वल प्वालाक्क पिलाक हावलासा त्वल। अले हानं भ्वखाय् ब्वल।
परमप्रभुं धयादिल, “पर्वतय् वनाः परमप्रभुया न्ह्यःने दँ, छाय्धाःसा परमप्रभु अनं जुयाः झायादीत्यंगु दु।” अले तसकं वःगु वाफसं परमप्रभुया न्ह्यःने पहाडयात तछ्यानाबिल, ल्वहंयात कुचा कुचा यानाबिल। अय्नं परमप्रभु उगु फसय् मदी। वाफय् वयेधुंकाः भ्वखाय् ब्वल। उगु भ्वखाचय् नं परमप्रभु मदी।
अले स्वर्गं परमप्रभु हालाहयादिल, दक्वसिबय् तःधंम्हय्सिगु सः ताये दत।
स्वन्हु खुन्हु सुथय् पर्वतय् क्वात्तुक सुपाँय् खनेदत, नँ न्यात, हाबलासा त्वल। तस्सलं तुरही पुयाहल। छाउनीइ च्वनाच्वंपिं फुक्कं ग्यानाः थरथर खात।
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु नँ न्याःगु सः, भुखाय्, तःधंगु सः, चाकः फय् व ग्वःफय्, नाश याइगु मिंनापं झायादी।
तसकं तं पिकयाः, भस्म याइगु मित्याः, नं न्याःगु सः व ग्वःफय् अले प्वँनापं परमप्रभुं मनूतय्त थःगु तःजिगु शक्तिया सः न्यंकेत अले थःगु ब्वहःया जलं खंके बियादी।
शहरपाखें पिहां वःगु हाःसः न्यँ! देगलं पिहां वःगु सः न्यँ! थः शत्रुतय्त पाय्छिगु बदला कायेगु थ्व परमप्रभुया सः खः!
“वाण च्वामुकि! ढालत का! परमप्रभुं मादीतय् जुजुपिन्त ग्वाकादीगु दु, छाय्धाःसा बेबिलोनयात नाश यायेगु हे वय्कःया बिचाः खः। परमप्रभुं बदला कयादी, थःगु देगःया निंतिं बदला।
वं परमप्रभुया न्ह्यःने च्वंगु वेदीं जायेक मि च्याकातःगु मकः व निपा ल्हातिं जायेक नस्वाः वःगु विशेष धुपाँय्चुं कयाः महा-पवित्र थासय् दुने यंकेमाः।
छिपिं जिगु पहाडया गाः जुयाः बिस्युं वनी छाय्धाःसा व गाः आसेल तक थ्यनी। यहूदायाम्ह जुजु उज्जियाहया पालय् भुखाय् ब्वःबलय् मनूत बिस्युं वं थें छिपिं बिस्युं वनी। अबलय् परमप्रभु जिमि परमेश्वर थः पवित्रम्हनापं झाइ।
देश देशयापिनि दथुइ ल्वापु जुइ। राज्य राज्यया दथुइ ल्वापु जुइ। थाय् थासय् अनिकाल जुइ, अले भ्वखाय् ब्वइ।
येशूं हानं धयादिल – “जि थ्व संसारय् मि तःवयाम्ह खः। थ्व मि च्याये धुंकूगु जूसा बां हे लाइगु खः।
अबलय् हे लाक्क तसकं भ्वखाय् ब्वल। झ्यालखानायागु जग हे लिगिलिगि सन। फुक्क खापा चालावन, अले कैदीतय्त न्ह्याकातःगु न्यवः ब्यना वन।
प्रार्थना याये सिधये धुंकाः इपिं मुनाच्वंगु थाय् सन। अले इपिं फुक्कं पवित्र आत्मां जाल। अले इमिसं परमेश्वरयागु वचन मग्यासे नवाना जुल।
अबलय् हे तसकं भ्वखाय् ब्वल। झिब्वय् छब्व शहर दुनावन। भ्वखाय् ब्वःबलय् न्हय्द्वः मनूत सित। ल्यंदनिपिं मनूत फुक्क ग्यानाः स्वर्गय् च्वंम्ह परमेश्वरयात तःधंकल।
अले स्वर्गय् च्वंगु परमेश्वरया पवित्र देगः चाल। अन बाचा चिनातःगु सनू खनेदत। अले झिलिक्क झिलिक्क हावलासा च्यात, ततसलं ग्यानापुक ग्राङ्गग्रुङ्ग सः वल। भ्वखाय् ब्वल, तसकं प्वँ गात।
सिंहासनं प्वालाक्क प्वालाक्क मि च्यानाच्वंगु, न न्याः थें सः वयाच्वंगु दु। सिंहासनया न्ह्यःने न्हय्प्वाः मिप्वाः च्यानाच्वंगु दु। थ्व परमेश्वरया न्हय्म्ह आत्मा खः।
हानं खुगूगु छाप प्वःगु जिं खना। अबलय् तसकं हे भ्वखाय् ब्वल। हाकुगु भांग्रा थें सूर्य हाकुसे च्वना वन। तिमिला छपातं हि थें ह्याउँसे च्वना वन।
मेम्ह छम्ह स्वर्गदूत ल्हातिइ लुँयागु गुँगू थनीगु मकः ज्वनाः वेदीया लिक्क दं वल। विश्वासीतय्गु प्रार्थनालिसें सिंहासनया न्ह्यःने च्वंगु लुँयागु वेदीइ च्याकेत धकाः वयात यक्व गुँगू बिल।