11 थ्व नगुयागु नां “खायु” खः। अले थुकिं यानाः स्वब्वय् छब्व लः खाइसे च्वना वन। थथे लः खाइसे च्वना वंगुलिं व लखं यानाः यक्व हे मनूत सित।
मारा धयागु थासय् थ्यंकाः इमिसं अनयागु लः त्वने मफुत, छाय्धाःसा अनयागु लः खाइसे च्वं। अथे जुयाः हे व थाय्यात मारा धयातःगु खः।
लिपा व बिख थें खाइसे व निखें धाः दुगु तरवार थें जुइ।
उकिं उपिं अगमवक्तातय्गु बारे दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थथे धयादी, “जिं थःम्हं हे इमित खायुगु नसा नके अले त्वनेत बिख दुगु लः बी। छाय्धाःसा यरूशलेमयापिं अगमवक्तातय्सं यानाः देश न्यंकयापिं मनूत दुष्ट जूगु दु।”
उकिं दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु, इस्राएलया परमेश्वरं थथे धयादी, “स्व, जिं थःम्हं हे जिमि प्रजायात नयेत खायुगु नसा व त्वनेत बिख बी।
खाइसेच्वंगु व पित्त, जिगु दुःख व थुखे उखे चाचाःहिला जुयागु जिं लुमंका च्वना।
वय्कलं जितः दुःख व कष्टं घेरय् यानाः कुनादीगु दु।
छिमिसं न्याययात स्यंकीगु अले थुकियात खाइकाबीगु, छिमिसं धार्मिकतायात धुलय् वान्छ्वया बीगु।
छु सलत पालूगु ल्वहँतय् ब्वाँय् वनी ला? छु सुं मनुखं अन द्वहंयात साय्काः बुँ पाली ला? तर छिमिसं न्याययात बिख व धार्मिकताया फलयात खाइका ब्यूगु दु।
हाकनं परमप्रभुं थथे धयादी, “थ्व देशयापिं मनूतय् स्वब्वय् निब्व स्याइ, ल्यंदुपिं स्वब्वय् छब्व जक उकी च्वनाच्वनी।
थ्व हे स्वब्वय् छब्व मनूतय्त जाँचय् यायेत मिं वहः यचुकीगु थें जिं इमित यचुके। लुँयात जाँचय् यानागु थें जिं इमित जाँचय् याये, अबलय् इमिसं जिगु नामं बिन्ति याइ। अले जिं इमित लिसः बी, ‘इपिं जि प्रजा खः’ धकाः जिं इमित धाये। अले इमिसं धाइ, ‘परमप्रभु जिमि परमेश्वर खः।’”
परमप्रभु झी परमेश्वरपाखें फहिलाः उपिं जातिया द्यःतय्त पुजा यायेगु मनदुपिं सुं मिजं वा मिसा, वंश वा कुल छिमिगु दथुइ मदु धइगु खँ पक्का या। होश या! थज्याःगु खायुगु बिख दय्कीगु छुं हा छिमिगु दथुइ मदयेमाः।
होश या, सुनानं परमेश्वरयागु दया माया काये मखंकाः च्वने म्वाःलेमा। मखुसा, बिख मां नुगलय् हा कयाः छिमित स्यंकाबी।
वयागु न्हिप्यनं आकाशय् स्वब्वय् छब्व नगुयात बँ पुइ थें पुयाः पृथ्वीइ कुर्का हल। व अजिङ्गर बुइत्यंम्ह मचायात नयेत प्वाथय् दुम्ह मिसाया न्ह्यःने पिवाः च्वनाच्वन।
न्हापांम्ह स्वर्गदूतं तुरही पूबलय् हि ल्वाकज्याःगु प्वँ व मि पृथ्वीइ वान्छ्वया हल। अले स्वब्वय् छब्व पृथ्वी च्यात, स्वब्वय् छब्व सिमा नं च्यात, अले वाउँगु घाँय् नं फुक्क च्यानाः वन।
अले वं प्यम्ह दूततय्त फ्यना बिल। स्वब्वय् छब्व मनूतय्त स्यायेत थ्व हे घौ, न्हि, ला व दँया लागि तयार यानातःपिं थुपिं हे खः।
इमिगु म्हुतुं पिहां वयाच्वंगु नाश याइगु मि, कुँ व गन्धकया विपत्तिं स्वब्वय् छब्व मनूतय्त स्यानाबिल।
वं धाल, “जितः नाओमी धाये मते। जितः मारा धा, छाय्धाःसा दक्व शक्ति दुम्ह परमेश्वरं जिगु जीवन तसकं म्हाइपुका बियादीगु दु।