16 इमिसं पहाड व तःग्वःगु ल्वहंयात थथे धाल – “सिंहासनय् फ्यतुना च्वंम्हय्सिगु मिखां सुचुकाः व चीधिकःम्ह भ्याःचायागु तं फये म्वायेक जिमित ल्हाका छ्वयाब्यु।
इमिके भय दयाच्वनी छाय्धाःसा परमेश्वर थःत मानय् याइपिंलिसे जक दी।
परमप्रभुया दण्डपाखें बचय् जुइत व वय्कःया महिमा, तःजिगु शक्तिपाखें सुपिलेत इपिं तग्वःगु ल्वहं व गुफाय् दुहांवनी।
जिं थ्व मभिंगु जातियापिं म्वानाच्वंपिं मनूतय्त पितिनाः गन गन छ्वये अन अन इमिसं म्वायेगु स्वयाः सीगु यय्की।” दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी।
इस्राएलया पाप अर्थात दुष्टताया ततःजाःगु थाय् नाश जुइ। इमिगु वेदीइ कं व झाः बुया वइ। अले इमिसं पाहाडयात धाइ, “जिमित त्वपु।” अले डाँडायात धाइ, “जिमित ल्हाः वा।”
वय्कलं लिसः बियादिल – “छिं थःम्हं हे धयादिल। अय्नं जिं छिकपिन्त धाये – आवंनिसें छिकपिन्सं मनूया काय्यात परमेश्वरया जव ल्हाःपाखे च्वनाच्वंगु व सुपाँचय् वयाच्वंगु खनी।”
इमिगु नुगः छाःगु खनाः नुगः मछिंकाः तमं इमिथाय् मिखा ब्वयाः व मनूयात धयादिल – “ल्हाः तप्यंकी।” अले वं ल्हाः तप्यंकल। थथे गंगु ल्हाः लाल।
अबलय् “‘मनूतय्सं पहाडयात वनाः “जिमित ल्हाः वा।” अले डाँडायात – “जिमित ल्हाना छ्व” धकाः धाइ।’
स्वर्ग व स्वर्गय् च्वंगु फुक्कं, पृथ्वी व पृथ्वीइ च्वंगु फुक्कं, समुद्र व समुद्रय् च्वंगु फुक्कं सृष्टि यानादीम्ह न्ह्याबलें म्वाना च्वनीम्हय्सिगु नामय् पाफल। वं धाल – “आः लिबाइ मखुत।”
जात जातियापिं मनूतय्त स्यायेत वय्कःयागु म्हुतुं छपु तरवार पिहां वयाच्वंगु दु। अले वय्कलं इमित नँयागु दण्डीं राज्य यानादी। दक्वसिबय् तःधंम्ह व शक्ति दुम्ह परमेश्वरयागु तमं जायाच्वंगु दाख तिस्सिगु थासय् वय्कलं तुतिं न्हुयाः दाखरस पिकयादी।
अनं लिपा जिं तःधंगु तुयुगु सिंहासन व उकी फ्यतुना च्वंम्हय्सित खना। वय्कःयात खनाः आकाश व पृथ्वी मदयावन। अले इमित च्वनेत गनं हे थाय् मन्त।
अले जि छक्कलं आत्मां जाल। जिं स्वर्गय् छगू सिंहासन तयातःगु व उकी सुं छम्ह फ्यतुनाच्वंगु खना।
सिंहासनं प्वालाक्क प्वालाक्क मि च्यानाच्वंगु, न न्याः थें सः वयाच्वंगु दु। सिंहासनया न्ह्यःने न्हय्प्वाः मिप्वाः च्यानाच्वंगु दु। थ्व परमेश्वरया न्हय्म्ह आत्मा खः।
सिंहासनय् फ्यतुनादीम्ह न्ह्याबलें म्वाना च्वनीम्हय्सिगु महिमा, हनाबना व सुभाय्या म्ये इपिं जीवात्मातय्सं हालाच्वन।
सिंहासनय् फ्यतुना च्वंम्हय्सिगु जव ल्हातय् दुने नं पिने नं च्वयातःगु भ्वं छथू खना। उकी न्हय्थाय् छाप तयातःगु दु।
थुपिं तसकं हाला हल – “शक्ति दुम्ह, पवित्रम्ह व सत्यम्ह परमप्रभु, पृथ्वीइ च्वंपिन्त छिं गुबलय् जिमित स्याःगु पलेसा कायेत न्याय यानादीगु?”
थुबलय् मनूत सीत सनी, अय्नं सी फइ मखु। इमिसं सीत कुतः याःसां काल इपिं खनाः बिस्युं वनी।