5 अले छम्ह थकालिं जितः धाल – “ख्वय् मते, यहूदा कुलयाम्ह सिंह, दाऊदया तःधंम्ह सन्तानं थ्व भ्वंथू फ्यनेत व थुकी च्वंगु न्हय्गू छाप प्वलेत त्याकाः वये धुंकल।”
खुगुलिं त्वाथःया निखेंपाखे छम्ह छम्ह यानाः मुक्क झिंनिम्ह सिंह दु। सोलोमनया सिंहासन थें ज्याःगु सिंहासन संसारय् मेगु मदु।
उगु सिंहासनया खुगू त्वाथः व लुँयागु छगू तुति तयेगु पिर्का दु। थुपिं फुक्क सिंहासननापं स्वाःगु दु। फ्यतुयेगु थाय्या निखेंपाखें ल्हाः दिकेगु थाय् दु, अले उपिं ल्हाः दिकेगु थाय्नापं दनाच्वंपिं निम्ह सिंहत दय्कातःगु दु।
वयागु जँन्हुफा ढालतय्गु झ्वः थें च्वं। उपिं ढालत छाप तयातःगु थें प्यपुंकाः स्वाकातःगु दु।
यिशैया परिवारया थुथां छपु चुलि ह्वइ, अले उकिया हां पिहां वःगु न्हूगु कचां फल सय्की।
अले उखुन्हु मनूतय्गु निंतिं यिशैया हाया सन्तान छम्ह झण्डा थें दनी। जाति जातित फुक्क वय्कःयाथाय् मूंवइ, अले वय्कः छम्ह महिमां जाःगु आराम कायेगु थाय् जुइ।
परमप्रभुं थथे धयादी, “ख्वःसः दिकि, मिखां ख्वबि पिकाये मते। छाय्धाःसा छिमिगु ज्याया सिरपाः दइ,” परमप्रभुं धयादी, “इपिं शत्रुया देशं लिहां वइ।
अन दनाच्वंपिं मध्ये जि छम्हय्सिथाय् वनाः थुपिं फुक्क खँया अर्थ न्यना। वं थथे धयाः जितः अर्थ कन।
इपिं सिंहं थें फ्यतुनाच्वनी, मिसाम्ह सिंहयात थें इमित सुनां थने फइ? इमित आशिष ब्यूपिन्त आशिष लाइ, इमित सराः ब्यूपिन्त सराः लाइ।”
वय्कलं इमिथाय् लिफः स्वयाः धयादिल – “यरूशलेमय् च्वंपिं मिसात, जिगु निंतिं ख्वये मते, बरु थःगु निंतिं व थः मस्तय्गु निंतिं ख्व।
व मिसायात खनाः प्रभुयात माया वन। अले स्वये मफयाः वय्कलं धयादिल – “ख्वये मते।”
अन च्वंपिं फुक्कं मचा सीगुलिं नुगःपा दादां ख्वयाच्वन। वय्कलं इमित धयादिल – “ख्वये मते। मचा सीगु मखु, न्ह्यः वय्काच्वंगु खः।”
इमिसं वयात न्यन – “छाय् ख्वयाच्वनागु?” अले वं इमित धाल – “जिमि प्रभुयात इमिसं यंकल। इमिसं वय्कःयात गन तया तल जिं मस्यू।”
थ्व भिंगु खँ वय्कःया काय् झी प्रभु येशू ख्रीष्टया बारे खः। वय्कःया काय् दाऊदया सन्तानपाखें मनू जुयाः झायादिल।
अले यशैयां नं थथे धाःगु दु – “यिशैया सन्तान दइ, वं यहूदीमखुपिन्त राज्य याइ। अले इमिसं वय्कःयाके हे आशा तइ।”
येशू ख्रीष्ट यहूदा कुलय् बूम्ह खः धकाः ला फुक्कसिनं स्यू। मोशां पुजाहारीयागु खँ ल्हाःबलय् यहूदा कुलयागु नां मकाः।
थ्व सफुलिइ च्वयातःगु खँ परमेश्वरं येशू ख्रीष्टयात क्यनादीगु खँ खः। थः दासतय्सं छु जुइतिनि धयागु खँ थुइके फयेमा धकाः परमेश्वरं येशू ख्रीष्टयात क्यनादीगु खः। येशूं थ्व खँ क्यनेत छम्ह स्वर्गदूतयात यूहन्नायाथाय् छ्वयादिल।
“मण्डलीतय्त थ्व खँ धाय्केत जि येशूं छन्थाय् जिम्ह स्वर्गदूत छ्वयाहयागु खः। जि दाऊदया कुल व सन्तान खः। सुथय् थीगु नगु नं जि हे खः।”
गथे जिं त्याकाः जि जिमि बाःयागु सिंहासनय् वय्कः नाप फ्यतुइ खंगु दु, अथे हे त्याम्हय्सित जिं जिगु सिंहासनय् जि नाप फ्यतुके बी।
इपिं म्ये हालाच्वंबलय् सिंहासनय् दीम्हय्सिगु न्ह्यःने निइप्यम्ह थकालिपिन्सं क्वछुनाः भागि यात। अले थथःगु श्रीपेच वय्कःया सिंहासनया न्ह्यःने तयाः थथे धाल –
अले हानं छचाखेरं निइप्यंगू सिंहासन तयातःगु दु। लुँयागु श्रीपेच पुया तःपिं व तुयुगु वसतं पुनातःपिं निइप्यम्ह थकालिपिं व सिंहासनय् फ्यतुनाच्वंगु दु।
थ्व भ्वंथू फ्यने फुम्ह वा स्वये फुम्ह सुं हे मदुगुलिं जि तसकं हे ख्वया।
चीधिकःम्ह भ्याःचां न्हय्गू मध्ये छगू छाप प्वःगु जिं खना। अले प्यम्ह मध्ये छम्ह जीवात्मां नँ न्याः थें तःसलं “वा” धाःगु जिं ताया।
अले छम्ह थकालिं जितः थथे धाल – “थ्व तुयुगु वसतं फिनातःपिं सु खः, अले इपिं गनं वःपिं खः धकाः छं स्यू ला?”