4 थ्व भ्वंथू फ्यने फुम्ह वा स्वये फुम्ह सुं हे मदुगुलिं जि तसकं हे ख्वया।
थुलि जुइ धुंकाः जिं थस्वयाबलय् स्वर्गया लुखा चालाच्वंगु खना। दकलय् न्हापालाक तुरही पुयाहःगु सः थें च्वंक जिं थथे धयाहःगु ताल – “थन थाहां वा, अले छु छु जुइतिनि धकाः जिं छन्त क्यने।”
स्वर्गय्, पृथ्वीइ व पृथ्वी क्वय् नं थ्व भ्वंथू फ्यने फुम्ह व थुकी दुने स्वये फुम्ह छम्ह हे मदु।
अले छम्ह थकालिं जितः धाल – “ख्वय् मते, यहूदा कुलयाम्ह सिंह, दाऊदया तःधंम्ह सन्तानं थ्व भ्वंथू फ्यनेत व थुकी च्वंगु न्हय्गू छाप प्वलेत त्याकाः वये धुंकल।”