14 प्यम्ह जीवात्मां धाल – “आमेन!” अले थकालिपिन्सं क्वछुनाः भागि यात।
परमेश्वरयात सुभाय् बीत छंगु आत्मां जक प्रार्थना याःसा मेपिं न्यना च्वंपिन्सं मथुइकं गथे यानाः “आमेन” धकाः धायेगु?
अले नीप्यम्ह थकालिपिं व प्यम्ह जीवात्मा फुक्कसिनं भ्वसुलाः सिंहासनय् फ्यतुनादीम्ह परमेश्वरयात थथे धकाः आराधना यात – “आमेन, हल्लेलूयाह। प्रभुयागु नां तःधं जुयाच्वनेमा।”
अले हानं छचाखेरं निइप्यंगू सिंहासन तयातःगु दु। लुँयागु श्रीपेच पुया तःपिं व तुयुगु वसतं पुनातःपिं निइप्यम्ह थकालिपिं व सिंहासनय् फ्यतुनाच्वंगु दु।
सिंहासनया न्ह्यःने न्हाय्कंयागु समुद्र थें यचुसे खने दु। सिंहासनया छचाखेरं ल्युने नं न्ह्यःने नं मिखाया मिखा दुपिं प्यम्ह जीवात्मा दु।
जिं हानं स्वयाबलय् लखंलख व करोडौं करोड स्वर्गदूततय्सं सिंहासन, जीवात्मा व थकालिपिनिगु चाकःछिं दनाः
अले जिं सिंहासन, प्यम्ह जीवात्मा व थकालिपिनिगु दथुइ स्याना तये धुंकूम्ह थें च्वंम्ह छम्ह चीधिकःम्ह भ्याःचा दनाच्वंगु खना। थ्व चीधिकःम्ह भ्याःचायाके न्हय्पु नेकू व न्हय्गः मिखा दु। थ्व फुक्क पृथ्वीइ छ्वयाहःपिं परमेश्वरया न्हय्म्ह आत्मा खः।
थुकथं वं थ्व भ्वंथू काये धुंकाः प्यम्ह जीवात्मा व निइप्यम्ह थकालिपिं चीधिकःम्ह भ्याःचायागु न्ह्यःने क्वछुत। इपिं फुक्कसिके वीणा व गुँगू थनातःगु लुँयागु मकः दु। थ्व विश्वासीतय्गु प्रार्थना खः।
“आमेन! परमेश्वरयागु प्रशंसा, महिमा, ज्ञान, सुभाय्, मान, शक्ति व बल न्ह्याबलें दयाच्वनेमा। आमेन!”