2 अले जि छक्कलं आत्मां जाल। जिं स्वर्गय् छगू सिंहासन तयातःगु व उकी सुं छम्ह फ्यतुनाच्वंगु खना।
मीकायां हानं धाल, “उकिं परमप्रभुया थ्व वचन न्यनादिसँ– जिं परमप्रभुयात थःगु सिंहासनय् च्वनादीगु व स्वर्गया फुक्क सेना वय्कःया जवय् व खवय् दनाच्वंगु खना।
परमप्रभु थःगु पवित्र देगलय् दी, परमप्रभु स्वर्गया थःगु सिंहासनय् च्वनादीगु दु, वय्कलं मनूतय्सं याःगु ज्या फुक्कं स्यू, छाय्धाःसा वय्कलं फुक्कं स्वयाच्वनादीगु दु।
उज्जियाह जुजु सीगु दँय् जिं परमप्रभुयात तज्जाःगु व तःधंगु सिंहासनय् च्वनादीगु खना। वय्कःया भान्ता लंया बालां देगः दुने जाःगु दु।
शुरुंनिसें हे तःजाःगु थासय् थापं याःगु गौरवं जाःगु सिंहासन हे झीगु आराधनाया पवित्रथाय् खः।
इमिगु छ्यं च्वय्यागु गुम्बजया दकलय् च्वय् छगू सिंहासन थें दु। स्वय्बलय् व नीलम थें खने दु, अले सिंहासनय् च्वंम्हय्सिगु रूप मनूयागु थें च्वं।
वा वइबलय् आकाशय् इन्द्रेणी खनेदुगु थें वयागु छचाःखेरं दुगु जः नं अथे हे खने दु। परमप्रभुया महिमाया रूप थथे हे च्वं। व खनाः जिं छ्यं क्वछुकाः। जिं सुं न्वंवानाच्वंगु सः ताल।
जिं स्वया, करूबतय्गु छ्यंया च्वय्यागु गुम्बजय् नीलमया सिंहासन थें छुं खनेदत।
“जिं स्वयाच्वनाबलय् हे गद्दीत तल। छगू गद्दीइ न्ह्याबलें म्वानाच्वनादीम्ह च्वन। वय्कःया वसः च्वापु थें, सँ धाःसा यचुगु ऊन थें तुयुसे च्वं। वय्कःयागु दन्न थिनाच्वंगु गद्दी ह्वानाह्वाना च्यानाच्वंगु पांग्राया च्वय् तयातःगु दु।
वय्कलं धयादिल – “अय्सा परमेश्वरयागु आत्मां दाऊदयात वय्कःयात ‘प्रभु’ धकाः छाय् धाय्कूगु लय्? दाऊदं थथे धाःगु दु –
जिमिसं धयाच्वनागु मू खँ थ्व हे खः – झीके थज्याःम्ह दकलय् तःधंम्ह पुजाहारी दु, गुम्ह स्वर्गय् परमेश्वरया सिंहासनया जवपाखे च्वनादी।
प्रभुयागु दिनय् जि आत्मां जाल। जिगु ल्युने तुरही पुया हः थें तस्सलं थथे धयाहःगु सः जिं ताल –
अले व मिसां जात जातियापिन्त नँयागु दण्डीं राज्य याइम्ह छम्ह मिजंमचायात बुइकल। व मिसां बुइकूम्ह मचा परमेश्वर च्वनादीथाय् वय्कःयागु सिंहासन दुथाय् बिसिके यंकल।
जि पवित्र आत्मां जाल, अले स्वर्गदूतं जितः मरुभूमिइ क्वबिया यंकल। अन तसकं ह्याउँसे च्वंम्ह पशु गया च्वंम्ह छम्ह मिसायात जिं खना। व पशुयाके न्हय्गः छ्यं व झिपु नेकू दु। म्हय् जाय्क परमेश्वरयात सराः बीगु नां च्वयातःगु दु।
अले नीप्यम्ह थकालिपिं व प्यम्ह जीवात्मा फुक्कसिनं भ्वसुलाः सिंहासनय् फ्यतुनादीम्ह परमेश्वरयात थथे धकाः आराधना यात – “आमेन, हल्लेलूयाह। प्रभुयागु नां तःधं जुयाच्वनेमा।”
अनं लिपा जिं तःधंगु तुयुगु सिंहासन व उकी फ्यतुना च्वंम्हय्सित खना। वय्कःयात खनाः आकाश व पृथ्वी मदयावन। अले इमित च्वनेत गनं हे थाय् मन्त।
जि आत्मां जाल, अले स्वर्गदूतं जितः तःधंगु तःजाःगु पर्वतय् यंकाः परमेश्वरदीगु स्वर्गं क्वहां वयाच्वंगु पवित्रगु शहर यरूशलेम क्यन।
अले सिंहासनय् फ्यतुनादीम्हय्सिनं धयादिल – “स्व, जिं फुक्कं न्हूगु यानाबी।” वय्कलं हानं धयादिल – “थ्व च्वयाति, छाय्धाःसा थ्व फुक्क वचन विश्वास याये बहःगु खः, अले सत्य नं खः।”
गथे जिं त्याकाः जि जिमि बाःयागु सिंहासनय् वय्कः नाप फ्यतुइ खंगु दु, अथे हे त्याम्हय्सित जिं जिगु सिंहासनय् जि नाप फ्यतुके बी।
इपिं म्ये हालाच्वंबलय् सिंहासनय् दीम्हय्सिगु न्ह्यःने निइप्यम्ह थकालिपिन्सं क्वछुनाः भागि यात। अले थथःगु श्रीपेच वय्कःया सिंहासनया न्ह्यःने तयाः थथे धाल –
सिंहासनं प्वालाक्क प्वालाक्क मि च्यानाच्वंगु, न न्याः थें सः वयाच्वंगु दु। सिंहासनया न्ह्यःने न्हय्प्वाः मिप्वाः च्यानाच्वंगु दु। थ्व परमेश्वरया न्हय्म्ह आत्मा खः।
सिंहासनय् फ्यतुनादीम्ह न्ह्याबलें म्वाना च्वनीम्हय्सिगु महिमा, हनाबना व सुभाय्या म्ये इपिं जीवात्मातय्सं हालाच्वन।
सिंहासनय् फ्यतुना च्वंम्हय्सिगु जव ल्हातय् दुने नं पिने नं च्वयातःगु भ्वं छथू खना। उकी न्हय्थाय् छाप तयातःगु दु।
अले अन सृष्टि यानातःपिं स्वर्गय् च्वंपिं, पृथ्वी व पृथ्वी तःले व समुद्रय् च्वंपिं दक्वसिनं थथे धयाच्वंगु जिं ताया – “सिंहासनय् फ्यतुनाच्वंम्ह व चीधिकःम्ह भ्याःचाया सदां जयजय जुइमा। अले न्ह्याबलें मान, इज्जत, शक्ति व राज्य दयाच्वनेमा।”
इमिसं पहाड व तःग्वःगु ल्वहंयात थथे धाल – “सिंहासनय् फ्यतुना च्वंम्हय्सिगु मिखां सुचुकाः व चीधिकःम्ह भ्याःचायागु तं फये म्वायेक जिमित ल्हाका छ्वयाब्यु।