1 थुलि जुइ धुंकाः जिं थस्वयाबलय् स्वर्गया लुखा चालाच्वंगु खना। दकलय् न्हापालाक तुरही पुयाहःगु सः थें च्वंक जिं थथे धयाहःगु ताल – “थन थाहां वा, अले छु छु जुइतिनि धकाः जिं छन्त क्यने।”
थथःगु परिवार ज्वनाः याकूबनापं मिश्र देशय् वंपिं इस्राएलया काय्पिनिगु नां थथे दु–
परमप्रभुं वयात धाल, “कुहां वनाः हारूनयात थन ब्वनाः हजि। पुजाहारी व मनूत धाःसा सिमाना हाचां गयाः जिथाय् वये दइ मखु। मखुसा जिं इमित नाश यानाबी।”
परमप्रभुं मोशायात धयादिल, “पर्वतय् जिथाय् थहां वा अले थन च्वँ। छं इमित स्यनेत जिं च्वयागु व्यवस्था व आज्ञायागु ल्वहंपौ छन्त बी।”
जुजुं थःम्हं हे सःताः आसनय् फ्यतुकूगु बांलाः तःधंपिं मनूतय्गु न्ह्यःने क्वह्यंकाः च्वनेगु स्वयाः।
स्विगूगु दँया प्यंगूगु लाया न्यान्हु दुखुन्हु जि यहूदां ज्वनाहःपिंनापं कबार खुसिया सिथय् दुबलय् स्वर्ग चाल अले जिं परमेश्वरया दर्शनत खना।
वय्कः बप्तिस्मा कयाः उघ्रिमय् लखं थाहां झाल। उबलय् हे स्वर्ग चाल, अले वय्कलं परमेश्वरयागु आत्मा सुकुभतु थें जुयाः थःगु म्हय् जूवयाच्वंगु खन।
लखं थाहां झाःबलय् वय्कलं स्वर्ग चालावंगु व पवित्र आत्मा सुकुभतु जुयाः थःपाखे कुहां वयाच्वंगु खन।
यूहन्नायात झ्यालखानाय् कुने न्ह्यः छन्हु यूहन्नां मनूतय्त बप्तिस्मा बियाच्वंबलय् येशूं नं बप्तिस्मा कयादिल। वय्कलं प्रार्थना यानाच्वंबलय् स्वर्ग चाल।
गुबलय् सत्य आत्मा झायादी, अबलय् छिमित फुक्क सत्य खँ सीके फय्के बी। वय्कलं थःगु हे जक खँ कनादी मखु, बरु छु छु न्यनादिल व हे जक कनादी। वय्कलं लिपा जूवइतिनिगु खँ नं कनादी।
स्वर्ग चालाः अनं छकू तःधंगु देलासा थें ज्याःगु प्यखें कुन्चाय् ज्वनाः पृथ्वीइ कुतुं वयाच्वंगु खन।
थथे धाल – “स्व, जिं स्वर्ग चाःगु व मनूया काय् परमेश्वरयागु जवय् दनाच्वनादीगु खनाच्वना।”
प्रभुयागु दिनय् जि आत्मां जाल। जिगु ल्युने तुरही पुया हः थें तस्सलं थथे धयाहःगु सः जिं ताल –
थुकथं जि नाप खँ ल्हाना च्वंम्ह सु धकाः लिफः स्वयाबलय् न्हय्गू लुँयागु त्वाःदेवा जिं खना।
“आः छं खंगु, जुयाच्वंगु खँ, अले लिपा जुइतिनिगु खँ फुक्कं च्व।
अले इमिसं स्वर्गं थथे धयाहःगु सः ताल – “थन थाहां वा।” इमि शत्रुतय्सं खंक खंक हे इपिं सुपाँचय् च्वनाः स्वर्गय् थाहां वन।
अले स्वर्गय् च्वंगु परमेश्वरया पवित्र देगः चाल। अन बाचा चिनातःगु सनू खनेदत। अले झिलिक्क झिलिक्क हावलासा च्यात, ततसलं ग्यानापुक ग्राङ्गग्रुङ्ग सः वल। भ्वखाय् ब्वल, तसकं प्वँ गात।
न्हय्म्हम्ह स्वर्गदूतं थःगु ख्वल्चा फसय् प्वंकल। परमेश्वरया देगःया सिंहासनं थथे धकाः तसलं धयाहल – “आः सिधल।”
थुलि जुइ धुंकाः स्वर्ग चाल, जिं अन छम्ह तुयुम्ह सलयात खना। व सल गया च्वंम्हय्सित विश्वास याये बहःम्ह व सत्यम्ह धाइ। वय्कलं बांलाक सत्य कथं न्याय व लडाइँ यानादी।
अले स्वर्गदूतं जितः धाल – “थ्व वचन फुक्कं सत्य व विश्वास याये बहःगु खः। अगमवक्तातय्त आत्मा बियादीम्ह परमप्रभु परमेश्वरं थः दासतय्त याकनं जू वइगु खँ क्यनेत थः दूत छ्वयाहयादीगु दु।”