18 उकिं छिमिसं तःमि जुइत मिइ दायातःगु लुँ, अले थःगु पचिनांगागु म्हया मछाः तंकेत तुयुगु लं, व मिखाय् तयेत मलम जिके न्या धकाः जिं सल्लाह बियाच्वना।
छाय्धाःसा इमिसं परमेश्वरया आज्ञाया विरोध यात। अले दक्वसिबय् तःधंम्हय्सिगु सल्लाहयात हेला यात।
जितः लँ क्यनादीगुलिं जिं परमप्रभुयात तःधंके, चान्हय् नं जिगु नुगलं जितः न्वानाच्वनी।
छिं जितः धयादिल, “जिं छन्त छ वनेमाःगु लँ क्यनाबी। जिं छन्त स्यनेकने यानाः बिचाः यानाच्वने।”
छिं जितः सल्लाह बियाः लँ क्यनादी अले लिपा जितः तःधंकाः थःथाय् दुकयादी।
जिं बियागु सल्लाहयात छिमिसं वास्ता मयाः, जिं न्वानागु खँ छिमिसं मन्यं।
छिमिसं जिगु सल्लाह मन्यं! जिं न्वानागुलिइ छिमिसं च्यूताः मतः।
सल्लाह न्यनीम्ह व वकथं जुइम्ह मनू लिपा बुद्धिमान जुइ।
सत्य, बुद्धि, दुग्यां व भिंगु खँ कायेगु स्व! थुमित मी मते।
जिं धाये, जुजुया आज्ञा मानय् या, छाय्धाःसा छं परमेश्वरया न्ह्यःने पाफःगु दु।
मनूतय्सं छंगु नांगासु खनी, अले छंगु लाज नं खने दइ। जिं बदला काये, जिं सुयातं त्वःते मखु।”
परमप्रभुं धयादी, “हे सकलें प्याय्चाःपिं, लः दुथाय् लिक्क वा अले लः त्वँ, धिबा मदुपिं नं नसा कयाः न वा! अले सित्तिकं दाखमद्य व दुरु कायेत वा!
उकिं जिं थःम्हं हे छंगु लज्या खनेदयेमा धकाः छंगु पतसि त्वःकाः छंगु ख्वालय् थ्यंकाबी।
अले ग्वाः ग्वाः सी धुंकूपिं मनूत, गुलिं अनन्त जीवनया लागिं, गुलिं धाःसा लज्या व न्ह्याबलें क्वह्यंकाच्वनेगु लागि दना वइ।
हे शाफीरय् च्वंपिं मनूत, नांगा जुयाः लज्या चायाः पिहां वा। सानानय् च्वंपिं पिहां वइ मखु। बेथ-एजेल ख्वयाच्वंगु दु, वयागु शरण कायेगु थाय् छिमिगुपाखें यंकूगु दु।
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं घोषणा यानादी, “स्व! जि छंगु विरोधय् दु। छंगु पर्सि ख्वालय् थ्यंक उला बी। जात जातितय्त जिं छंगु नांगासू व राज्यतय्त छंगु मछासू क्यनाबी।
वय्कः वहः शुद्ध याइम्ह थें च्वनादी। वय्कलं लेवीतय्त शुद्ध यानादी, अले लुँ व वहःयात थें यचुकादी। अले परमप्रभुयाथाय् पाय्छिगु देछा हइपिं मनूत दइ।
“स्वर्गयागु राज्य थथे च्वं – छम्ह मनुखं बुँइ थुनातःगु धन लुइकल। वं उकियात हाकनं त्वपुल। अले व तसकं लय्तायाः वनाः थःगु फुक्क सर्बय मियाः व बुँ न्यात।”
“ज्ञां दुपिन्सं धाल – ‘जिमित हे मगाः, बरु पसलय् वनाः न्याना हजि लय्।’
“परमेश्वरं धयादी थें मयासें थःगु निंतिं जक सम्पत्ति मुंका जुइपिं फुक्कं अथे हे जुइ।”
स्वर्गय् झीत न्हूगु म्ह बियादी, उकिं झी म्ह मदय्क च्वनेमाली मखु।
झी प्रभु येशू ख्रीष्ट गुलि ग्वाहालि यानादीम्ह प्रभु खः धकाः ला छिमिसं सि हे स्यू। वय्कः तःमि जुयाः नं छिमिगु निंतिं चीमि जुयादिल। थः चीमि जुयाः छिमित तःमि यायेत वय्कलं थथे यानादिल।
भिंगु ज्या यायेगु, भिंगु ज्याय् तःमि जुइगु व नुगः चक्कंकाः मेपिन्त ग्वाहालि यायेगु या धकाः इमित धयाब्यु।
यःपिं दाजुकिजापिं, जिं धयागु खँ न्यँ – संसारय् चीमिपिन्त हे परमेश्वरं विश्वासय् तःमि यायेत व वय्कःयात माया याःपिन्त दुकाये धकाः धयादीगु राज्यय् दुकायेत ल्ययादीगु मखु ला?
थुकिं ला झन जक छिमिगु विश्वास शुद्ध व भिं धकाः क्यनी। स्यनावनीगु लुँ ला मिइ तयाः जाँचय् याना स्वइ। छिमिगु विश्वास ला लुँ स्वयाः यक्वं भिं। अय्जूगुलिं येशू ख्रीष्ट झायादीबलय् छिमित नं तःधंकी, च्वय् तइ, अले धन्यपिं धकाः धाइ।
“होश यानाच्वँ, जि खुँ थें वये। मद्यंसे न्ह्यलं चाय्का च्वंम्ह धन्यम्ह खः। वसः ज्वना च्वंम्ह धात्थें धन्यम्ह खः, छाय्धाःसा इपिं नांगां जुइ माली मखु। अले थःगु नांगांगु म्ह कर्पिन्त क्यने माली मखु।”
वयात तसकं प्वाला प्वाला थीगु, यचुसे च्वंगु, बांलाःगु सुति कापतं पुंका तःगु दु।” (बांलाःगु सूती कापः विश्वासीतय्गु बांलाःगु भिंगु ज्याखँ खः।)
“छिमिसं कष्ट फयाच्वंगु व चीमि जुयाच्वंगु जिं स्यू। अय्नं छिपिं ला तःमि खः। यहूदी मखुसां यहूदी खः धकाः धया जुइपिन्सं छिमित मभिंका जूगु नं जिं स्यू। इपिं शैतान नाप मिलय् जूपिं खः।
छिमिसं धाःसा ‘जि तःमिम्ह खः, जिके माक्वं सम्पत्ति दु, उकिं जितः छुं नं माःगु मदु’ धकाः धया जुयां छु याये? तर छिपिं तसकं हे दुःख ताया च्वंपिं, माया वनापुसे च्वंपिं, चीमिपिं, कांपिं, अले पचिनांगापिं धकाः छिमिके होश मदुनि।
अले हानं छचाखेरं निइप्यंगू सिंहासन तयातःगु दु। लुँयागु श्रीपेच पुया तःपिं व तुयुगु वसतं पुनातःपिं निइप्यम्ह थकालिपिं व सिंहासनय् फ्यतुनाच्वंगु दु।
अले छम्ह थकालिं जितः थथे धाल – “थ्व तुयुगु वसतं फिनातःपिं सु खः, अले इपिं गनं वःपिं खः धकाः छं स्यू ला?”