20 थुकियागु साक्षी बियादीम्हय्सिनं धयादिल “धात्थें हे जि याकनं वयेत्यनागु दु।” आमेन, झासँ हे प्रभु येशू।
हे जितः यःम्ह प्रिय पिहां वा, अले तसकं नस्वाःगु मसलां जाःगु पर्वतय् च्वनीम्ह चल्ला वा मचाम्ह हरिण थें जुयाब्यु।
व दिंखुन्हु फुक्कसिनं धाइ, “धात्थें वय्कः हे झी परमेश्वर खः। झीसं वय्कःयाके भलसा तयाः अले वय्कलं हे झीत बचय् यानादिल। वय्कः परमप्रभु खः, वय्कःयाके हे झीसं भलसा तयागु खः। वय्कलं यानादीगु उद्धारया निंतिं झीपिं लय्ताया न्ह्यइपुकेनु।”
वय्कलं यानादीगु मेमेगु नं यक्व ज्या दु। वय्कलं यानादीगु छगू छगू दतले च्वल धाःसा जिं स्वयेबलय् ला अथे च्वयातःगु सफू थ्व संसारय् न्ह्यनी मखु।
प्रभुयात माया मयाइम्हय्सित धिक्कार दु। “हे जिमि प्रभु, झायादिसँ।”
आः ला धर्मी ठहरय् जूपिन्त धकाः तयातःगु श्रीपेच जक काये ल्यंदनि, गुगु सुयागुं ख्वाः मस्वसे न्याय यानादीम्ह प्रभुं झायाः पुइकादी। जितः जक मखु, वय्कः झाइगु यःपिं फुक्कसितं वय्कलं व श्रीपेच पुइकादी।
धर्मशास्त्रय् च्वयातःगु दु – “आः झाइम्ह मनू झाया हे दी, लिबाकादी मखु।
अथे हे तःम्हय्सिगु पाप हुया छ्वयेत ख्रीष्ट नं छकः सिनादिल। वय्कः निक्वः खुसि नं झाइतिनि। उबलय् वय्कः पाप हुया छ्वयेत मखु, बरु वय्कःयागु लँ स्वयाच्वंपिन्त बचय् यायेत झाइ।
जि म्वाःम्ह खः। जि सी धुनाम्ह जूसां आः जि न्ह्याबलें म्वाना च्वनीम्ह खः। मृत्यु व नरकया ताःचा जिके दु।
व हे यूहन्नां खंगु परमेश्वरं धयादीगु वचन, अले येशू ख्रीष्टं धयादीगु खँ फुक्क सत्य खः धकाः साक्षी बियाच्वनागु दु।
उकिं पश्चाताप या, मखुसा जि याकनं वयाः जिगु म्हुतुइ च्वंगु तरवारं इपिं लिसे ल्वाये।
वं जितः हानं थथे धाल – “थ्व सफुलिइ च्वयातःगु अगमवाणी सुचुकातये मते, छाय्धाःसा ई न्ह्यःने थ्यने धुंकल।
“स्व, जि याकनं हे वयेत्यनागु दु। मनूतय्गु ज्या स्वयाः जिं इमित बीमाःगु इनाम बी।
थ्व सफुलिइ च्वयातःगु अगमवाणी न्यंपिं फुक्कसितं जिं ख्याच्वः बी – सुनानं थुकी छुं खँ तन धाःसा वयात परमेश्वरं थ्व सफुलिइ च्वयातःगु महामारी तनादी।
येशूं धयादिल – “जि याकनं हे वयेत्यनागु दु। थ्व सफुलिइ च्वयातःगु अगमवाणी फुक्कं न्यनाः थुइकाः मानय् यानाच्वनीम्ह धात्थें धन्यम्ह खः।”