18 थ्व सफुलिइ च्वयातःगु अगमवाणी न्यंपिं फुक्कसितं जिं ख्याच्वः बी – सुनानं थुकी छुं खँ तन धाःसा वयात परमेश्वरं थ्व सफुलिइ च्वयातःगु महामारी तनादी।
वय्कःया वचनय् छुं हे तने मते। मखुसा वय्कलं छन्त ब्वःबी, अले छन्त फताहा धकाः क्वःछिनादी।
“‘थुलि जुइ धुंकाः नं छिमिसं जिगु खँ मन्यन धाःसा जिं छिमित पापया न्हय्दुगं अप्वः सजाँय बी।
जि तंचायाः छिमिगु विरोधय् वने, अले छिमिगु पापया लागिं जिं छिमित हानं न्हय्दुगं अप्वः सजाँय बी।
सुनां ल्यू मवःसां छिपिं तरवार खनाः ग्यानाः बिस्युं वंपिं थें हे थःथवय् धक्का नयाः ग्वतुली। अथे जुयाः छिमि शत्रुतय्गु न्ह्यःने छिपिं दने फइ मखु।
वय्कलं धयादिल – “स्वर्गय् च्वनादीम्ह जिमि बाःनं पिना मदीगु फुक्क मायात लिनाछ्वयादी।
जिं प्रभुयागु नामय् धयाच्वनागु दु – छिपिं आः हानं परमेश्वरयात म्हमस्यूपिं थें याना जुइ मते। इमिगु बिचाः हे बांमलाः।
जिं छु छु आज्ञा बियागु दु उपिं फुक्क बांलाक मानय् या। उकी छुं तने नं मते लिकाये नं मते।
जिं छिमित बियागु आज्ञाय् छुं तने नं मते लिकाये नं मते। अय्नं जिं छिमित बियागु परमप्रभु छिमि परमेश्वरया आज्ञा मानय् या।
थ्व खँय् सुनानं थः दाजुकिजापिन्त स्यंके मते। परमेश्वरं थथे याइपिन्त तःधंगु सजाँय बियादी। जिमिसं न्हापा हे छिमित थ्व खँ बांलाक धायेधुन।
ई न्ह्यःने थ्यने धुंकल। उकिं थ्व अगमवाणीयागु वचन ब्वंपिं, न्यंपिं, व मानय् याःपिं मनूत धन्यपिं खः।
जिं हानं स्वर्गय् तसकं हे तःधंगु अजू चायापुगु छगू चिं खना। न्हय्म्ह स्वर्गदूततय्सं दकलय् लिपायागु न्हय्गू महामारी कयातल। परमेश्वरयागु तं थुमिगुपाखें हे क्वचाइ।
यचुसे व थीगु तुयुगु वसः फिनातःपिं अले छातिइ लुँयागु बालां हिनातःपिं न्हय्म्ह स्वर्गदूतत देगलं न्हय्गू महामारी ज्वनाः पिहां वःगु जिं खना।
अले व पशुयात व वया फताहा अगमवक्तायात ज्वन। व पशुयागु चिं दुपिन्त व पशुयागु मूर्तियात पुजा याःपिन्त चिं क्यनाः थगय् याःम्ह थ्व हे खः। गन्धक जक च्यानाच्वनीगु मि गालय् थुपिं निम्हय्सितं क्वफात।
इमित थगय् याना जूम्ह शैतानयात ज्वनाः गन्धकयागु मि गालय् क्वफानाबिल। पशु व फताहा अगमवक्तायात नं अन हे क्वफाना तःगु दु। इमित अन सदां चच्छि न्हिच्छिं सास्ती याना तइ।
जीवनयागु सफुलिइ नां च्वया मतःपिं फुक्कसितं मि गालय् वांछ्वल।
वं जितः हानं थथे धाल – “थ्व सफुलिइ च्वयातःगु अगमवाणी सुचुकातये मते, छाय्धाःसा ई न्ह्यःने थ्यने धुंकल।
“मण्डलीतय्त थ्व खँ धाय्केत जि येशूं छन्थाय् जिम्ह स्वर्गदूत छ्वयाहयागु खः। जि दाऊदया कुल व सन्तान खः। सुथय् थीगु नगु नं जि हे खः।”
येशूं धयादिल – “जि याकनं हे वयेत्यनागु दु। थ्व सफुलिइ च्वयातःगु अगमवाणी फुक्कं न्यनाः थुइकाः मानय् यानाच्वनीम्ह धात्थें धन्यम्ह खः।”
वं जितः धाल – “छं थथे याये मते। छ व छिमि अगमवक्ता दाजुकिजापिं व थ्व सफुलिइ च्वंगु वचन मानय् यानाच्वंपिं थें जि नं छम्ह परमेश्वरया दास खः। परमेश्वरयात आराधना या।”
“लाउडिकियाय् च्वंगु मण्डलीयाम्ह दूतयात थथे धकाः च्वया छ्व – परमेश्वरया दक्व सृष्टिया शासक, आमेन धाःम्ह, विश्वास याये बहःम्ह, खःगु खःगु जक साक्षी बीम्हय्सिनं धयादी।