1 अले स्वर्गदूतं जितः स्फटिक थें यचुसे च्वंगु अनन्त जीवन बीगु लः दुगु खुसि क्यनाबिल। थ्व खुसि परमेश्वर व चीधिकःम्ह भ्याःचायागु सिंहासनं पिचायाः
छगू खुसि दु गुकियागु लःधालं परमेश्वरया शहर, दक्वसिबय् तःधंम्ह च्वनादीगु थाय्यात लय्ताय्की।
नांगा डाँडां जिं खुसिबाः न्ह्याकाबी, अले ब्यासिइ लःया मूलत पिकयाबी। जिं मरुभूमिइ लःया पुखू व गंगु बँयात लःया मूलय् हिइकाबी।
छं जिगु आज्ञात बांलाक मानय् जक याःगु जूसां छंके शान्ति खुसि थें अले छंके धार्मिकता समुद्रया लबुत थें वइगु।
परमप्रभुं थथे धयादी, “जिं शान्तियात खुसि थें अले जाति-जातितय्गु सम्पत्ति खुसिबाः थें यरूशलेमपाखे न्ह्याकाबी। छिमिसं दुरु त्वनेखनी अले छिमित ब्वहलय् क्वबियायंकी, अले मुलय् म्हितकीगु याइ।
हे परमप्रभु, छि इस्राएलया आशा खः। छितः त्वःतिपिं सकलें मछालेमाली। छिपाखें फस्वयावनीपिं धुलय् च्वयातःगु नां थें मदयावनी, छाय्धाःसा इमिसं छि परमप्रभु म्वाःगु लःया मुहानयात त्वःतूगु दु।
“छाय्धाःसा जिमि प्रजां निगू पाप याःगु दु, जि जीवन बीगु लःया मुहानयात इमिसं त्वःतूगु दु। अले थःगु निंतिं लः मच्वनीगु प्वाःगंगु त्यांकि दय्कूगु दु।”
उखुन्हु हे यरूशलेमं जीवन बीगु लः पिहां वइ। उकियागु बच्छि पुर्बय् मृत सागर अले बच्छि पच्छिमय् भूमध्यसागर पाखे न्ह्याइ। अले तांन्वलाबलय् व चिकुलाबलय् नं मदिक्क न्ह्याना च्वनी।
वयापाखें परमेश्वर तःधनिगुलिं परमेश्वरं वयात थःलिसे तःधंकादी, याकनं हे तःधंकादी।
“जिं छिमिथाय् बाःयापाखें ग्वाहालि याइम्ह सत्य आत्मायात छ्वयाहये। वय्कलं हे छिमित जिगु साक्षी बी।
तर जिं बियागु लः त्वनीपिं मनूतय्त गुबलें हे प्याः चाइ मखु। जिं बियागु लः हे व मनूयाके बुंगाःचा थें जुयाः अनन्त जीवन तक बुयावया च्वनी।”
परमेश्वर बाःनं नं वय्कःयात थःगु जवय् तयाः तःधंकादिल। अले परमेश्वरं बियादी धकाः धयादीगु पवित्र आत्मा वय्कःयात बियादिल। थथे वय्कलं हे जिमित नं पवित्र आत्मा बियादिल। छिकपिन्सं ताःगु व खंगु फुक्कं पवित्र आत्मायागु हे ज्या खः।
थ्व सफुलिइ च्वयातःगु खँ परमेश्वरं येशू ख्रीष्टयात क्यनादीगु खँ खः। थः दासतय्सं छु जुइतिनि धयागु खँ थुइके फयेमा धकाः परमेश्वरं येशू ख्रीष्टयात क्यनादीगु खः। येशूं थ्व खँ क्यनेत छम्ह स्वर्गदूतयात यूहन्नायाथाय् छ्वयादिल।
व शहर परमेश्वरयागु जलं झल्लल थिनाच्वन, अले तसकं थिकेगु मणि थी थें फुक्कं खनेदय्कः झल्लल थिनाच्वन।
वय्कलं जितः धयादिल – “आः सिधल। अल्फा व ओमेगा जि हे खः। शुरु व अन्त जि हे खः। प्याचाःपिन्त जिं जीवनया बुंगाःयागु लः सितिकं त्वंके।
दुःखकष्ट दुगु ख्वल्चा ज्वनातःपिं न्हय्म्ह स्वर्गदूतत मध्ये दक्वसिबय् लिपायागु दुःखकष्ट दुगु ख्वल्चा कयातःम्हय्सिनं वयाः जितः थथे धाल – “थन वा, जिं छन्त भम्चा क्यनाबी। व भम्चा चीधिकःम्ह भ्याःचाया कलाः खः।”
आत्मा व भम्चां धयादी – “झासँ।” अथे हे न्यनीपिन्सं नं “झासँ” धकाः धा। प्याचाःपिन्सं व इच्छादुपिन्सं वयाः जीवनयागु लः सितिकं त्वँ।
अले स्वर्गदूतं जितः धाल – “थ्व वचन फुक्कं सत्य व विश्वास याये बहःगु खः। अगमवक्तातय्त आत्मा बियादीम्ह परमप्रभु परमेश्वरं थः दासतय्त याकनं जू वइगु खँ क्यनेत थः दूत छ्वयाहयादीगु दु।”
गथे जिं त्याकाः जि जिमि बाःयागु सिंहासनय् वय्कः नाप फ्यतुइ खंगु दु, अथे हे त्याम्हय्सित जिं जिगु सिंहासनय् जि नाप फ्यतुके बी।
अले अन सृष्टि यानातःपिं स्वर्गय् च्वंपिं, पृथ्वी व पृथ्वी तःले व समुद्रय् च्वंपिं दक्वसिनं थथे धयाच्वंगु जिं ताया – “सिंहासनय् फ्यतुनाच्वंम्ह व चीधिकःम्ह भ्याःचाया सदां जयजय जुइमा। अले न्ह्याबलें मान, इज्जत, शक्ति व राज्य दयाच्वनेमा।”
अले जिं सिंहासन, प्यम्ह जीवात्मा व थकालिपिनिगु दथुइ स्याना तये धुंकूम्ह थें च्वंम्ह छम्ह चीधिकःम्ह भ्याःचा दनाच्वंगु खना। थ्व चीधिकःम्ह भ्याःचायाके न्हय्पु नेकू व न्हय्गः मिखा दु। थ्व फुक्क पृथ्वीइ छ्वयाहःपिं परमेश्वरया न्हय्म्ह आत्मा खः।
सिंहासनयागु दथुइ च्वंम्ह चीधिकःम्ह भ्याःचा हे इमित ज्वइम्ह जुइ। अले इमित वय्कलं हे गुबलें मसुइगु बुंगाःचाय् ब्वना यंकादी। अले परमेश्वरं हे इमिगु मिखाय् च्वंगु ख्वबि हुयादी।”