10 इमित थगय् याना जूम्ह शैतानयात ज्वनाः गन्धकयागु मि गालय् क्वफानाबिल। पशु व फताहा अगमवक्तायात नं अन हे क्वफाना तःगु दु। इमित अन सदां चच्छि न्हिच्छिं सास्ती याना तइ।
“जिं स्वयाच्वनाबलय् व चिपुगु नेकुलिं तःधंछुयाः ततःधंगु खँ ल्हाःगु जिं ताल। व जन्तुयात स्यानाः वयागु म्हयात नाश यानाः ह्वाना ह्वाना च्यानाच्वंगु मिइ वांमछ्वतले जिं स्वया हे च्वना।
“अले वं थःगु खव ल्हाःपाखे च्वंपिन्त थथे धाइ – ‘सराः बियातःपिं, छिपिं जिथाय् वये मते। शैतान व वया दूततय्त धकाः च्याकातःगु गुबलें मसीगु मिइ क्वब्वाः हुँ।
“थुमित सदां सास्ती बिया तइ। अले परमेश्वरं धयादी थें यानाच्वंपिन्त जक अनन्त जीवन दइ।”
“फताहा अगमवक्तात खनाः होश या, छाय्धाःसा थुपिं फैचायागु ख्वाःपालं पुया वइ। दुनें धाःसा थुपिं ग्यानापुपिं गुँखिचा थें जुइ।
अन छ्वयाच्वंगु मि गुबलें सी मखु, अले हानं की नं गुबलें हे सी मखु।
अले अजिङ्गर, पशु व फताहा अगमवक्तायागु म्हुतुं स्वम्ह ब्यांचा थें ज्याःपिं मभिंपिं आत्मात पिहां वःगु जिं खना।
अले व पशुयात व वया फताहा अगमवक्तायात ज्वन। व पशुयागु चिं दुपिन्त व पशुयागु मूर्तियात पुजा याःपिन्त चिं क्यनाः थगय् याःम्ह थ्व हे खः। गन्धक जक च्यानाच्वनीगु मि गालय् थुपिं निम्हय्सितं क्वफात।
वं सारा संसारय् च्वंपिं जात जातियापिं मनूतय्त अर्थात “गोग” व “मागोगपिन्त” झंगः लानाः ल्वाकेत छथाय् मुंकी। इपिं समुद्रयागु फि थें यक्व दु।
जिं दर्शनय् सल व सल गया च्वंपिं खना। सल गया च्वंपिनिगु छातिइ नँयागु पातां चिनातःगु दु। थुकियागु रंग मि थें ह्याउँसे, निलम थें वँचुसे व गन्धक थें म्हासुसे च्वं। सलतय्गु छ्यं सिंहतय्गु थें च्वं। इमिगु म्हुतुं मि, कुँ, व गन्धक पिहां वयाच्वंगु दु।