27 वय्कलं इमित नँयागु दण्डीं शासन याइ, अले चायागु थल तछ्याः थें तछ्याइ। जितः जिमि बाःनं ब्यूगु ति हे अधिकार इमित दइ।
इपिं फै थें सिनावनी कालं इमित नुनाछ्वइ। धर्मीपिन्सं इमित शासन याइ। इमिगु म्ह थःगु छेँनं तापाक चिहानय् ध्वगिनावनि।
कुमाःया थलयात चुंचुं यानाः तछ्याः थें इपिं नं कुचा कुचा दलाः तज्याइतिनि, अनंलि इपिं कुचा दलाः भुतुलिं ह्यंग्वाः लिकायेत वा तुंथिं लः सालेत छगू धकाः नं कुचा ल्यं दइ मखु।”
अले छं इमित थथे धा ‘दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थथे धयादी – थथे हे सुनानं कुमाःया थल हाकनं न्हापा थें दय्के मफय्क तछ्याःगु थें जिं थुपिं मनूतय्त व थ्व शहरयात तछ्यानाः नाश यानाबी। अले सीम्ह थुनीगु थाय् सिमधःतले मनूतय्सं तोपेतय् सीम्ह थुनी।’
लिपतय् दक्व शक्ति दुम्ह परमेश्वरया पवित्र मनूतय्त राज्य दइ। उकी इमिसं सदां सदांया लागि अधिकार याइ।’
अनंलि व न्ह्याबलें म्वानाच्वनादीम्हय्सिनं झायाः दक्वसिबय् तःधंम्ह परमेश्वरया पवित्र मनूतय्गु पंलिनाः फैसला यात। उबलय् परमेश्वरया पवित्र मनूतय्सं राज्य अधिकार याइगु ई वःगु खः।
“बाःनं हे फुक्क जिगु ल्हातय् तयादीगु खः। काय्यात सुनानं म्हमस्यू, बाःनं जक काय्यात म्हस्यू। अले बाःयात नं सुनानं म्हमस्यू, काय्नं जक स्यू। काय्नं म्हसीका ब्यूपिन्सं जक बाःयात म्हसी।”
अय्जूगुलिं गथे जिमि बाःनं जितः जुजु यानादिल, जिं नं छिमित अथे हे यानाबी।
“बाः, संसार मदुनिबलय् निसें छिं जितः माया यानाः तःधंकादीगु खँ इमिसं थुइके फयेमा, अले जि गन दु, इपिं नं जि लिसे हे दयेमा धयागु जिगु इच्छा खः।
अले व मिसां जात जातियापिन्त नँयागु दण्डीं राज्य याइम्ह छम्ह मिजंमचायात बुइकल। व मिसां बुइकूम्ह मचा परमेश्वर च्वनादीथाय् वय्कःयागु सिंहासन दुथाय् बिसिके यंकल।
जात जातियापिं मनूतय्त स्यायेत वय्कःयागु म्हुतुं छपु तरवार पिहां वयाच्वंगु दु। अले वय्कलं इमित नँयागु दण्डीं राज्य यानादी। दक्वसिबय् तःधंम्ह व शक्ति दुम्ह परमेश्वरयागु तमं जायाच्वंगु दाख तिस्सिगु थासय् वय्कलं तुतिं न्हुयाः दाखरस पिकयादी।