4 अले नीप्यम्ह थकालिपिं व प्यम्ह जीवात्मा फुक्कसिनं भ्वसुलाः सिंहासनय् फ्यतुनादीम्ह परमेश्वरयात थथे धकाः आराधना यात – “आमेन, हल्लेलूयाह। प्रभुयागु नां तःधं जुयाच्वनेमा।”
परमप्रभु इस्राएलयाम्ह परमेश्वरया न्ह्याबलें प्रशंसा जुइमा। अले सकल मनूतय्सं धाल, “आमेन! परमप्रभुया प्रशंसा जुइमा।”
जिं थःगु वसःया गुजि दुथाय् थाथा यानाः धया, “थःगु बचं पूमवंकीपिं सकलें मनूतय्त परमेश्वरं इमिगु छेँ व धन सम्पत्तिं थुकथं हे थाथा यानाः लिकया दीमा।” थ्व जुइ धुंकाः सभाय् मूंपिं सकल मनूतय्सं धाल, “अथे हे जुइमा!” इमिसं परमप्रभुयात तःधंकल। अले मनूतय्सं थःगु थ्व बचंकथं ज्या यात।
एज्रां परमप्रभु दकलय् तःधंम्ह परमेश्वयात प्रशंसा यात। अले सकल मनूतय्सं थथःगु ल्हाः ल्ह्वनाः थथे धकाः लिसः बिल, “आमेन, आमेन!” अले बँय् तक छ्यं क्वछुकाः इमिसं परमप्रभुयात आराधना यात।
पापी मनूत पृथ्वीं नाश जुयावनेमा। हे जिगु मन, परमप्रभुया प्रशंसा या! हल्लेलूयाह!
परमप्रभु इस्राएलयाम्ह परमेश्वरया प्रशंसा न्ह्याबलें जुयाच्वनेमा! सकसिनं “आमेन” धायेमा। हल्लेलूया!
परमप्रभु, इस्राएलया परमेश्वरया प्रशंसा या। आः, अले न्ह्याबलें। आमेन! आमेन!
वय्कःयागु महिमां जाःगु नांया सदां प्रशंसा जुयाच्वनेमा। पृथ्वी न्यंक वय्कःयागु महिमां जायेमा। आमेन! आमेन!
न्ह्याबलें परमप्रभुया प्रशंसा या! आमेन! आमेन!
वं धाल, “आमेन, परमप्रभुं अथे हे यानादीमा! परमप्रभुया देगःया मालसामान व ज्वनाः बेबिलोनय् यंकूपिं मनूतय्त बेबिलोनं थ्व थासय् लित हयाः छं अगमवाणी ल्हाःगु खँ परमप्रभुं पूवंकादीमा।
अले जिं स्यना थें छिमिसं इमित स्यनेकने यानाः फुक्कं खँ मानय् याकि। न्यँ, संसार फुना मवंतले जि छिपिंनाप हे दइ।”
जिमित परिक्षाय् लाकादी मते, बरु दुष्टपाखें बचय् यानादिसँ छाय्धाःसा राज्य व पराक्रम व महिमा सदां सर्वदां छिगु हे खः, आमेन।’
परमेश्वरयात सुभाय् बीत छंगु आत्मां जक प्रार्थना याःसा मेपिं न्यना च्वंपिन्सं मथुइकं गथे यानाः “आमेन” धकाः धायेगु?
अले व प्यम्ह मध्ये छम्ह जीवात्मां न्ह्याबलें म्वाना च्वनीम्ह परमेश्वरयागु तं जाय्क दुगु न्हय्गः लुँयागु ख्वल्चा न्हय्म्ह स्वर्गदूततय्त बिल।
अनं लिपा जिं स्वर्गं यक्व मनूत हाला हःथेंज्याःगु सः ताल, “हल्लेलूयाह, उद्धार, मान व शक्ति झी परमेश्वरयागु हे खः।
इमिसं हानं छकः तसलं थथे धाल – “हल्लेलूयाह, व वेश्यायात उनातःगु कुँ न्ह्याबलें थाहां वनाच्वनी।”
अनं लिपा हुल हुल मनूतय्गु सः थें, यक्व लःयागु सः थें, ग्राङ्गग्रुङ्ग मिंक न न्याःगु सः थें थथे धकाः हाला हःगु जिं ताल – “हल्लेलूयाह, दक्व शक्ति दुम्ह झी परमप्रभु परमेश्वरं राज्य यानादी।
प्यम्ह जीवात्मां धाल – “आमेन!” अले थकालिपिन्सं क्वछुनाः भागि यात।