वयागु ल्यूल्यू वःम्ह मेम्ह स्वर्गदूतं थथे धाल – “नाश जुल, तःधंगु शहर बेबिलोन नाश जुल। थःम्हं याःगु बांमलाःगु ज्या मेमेगु देशयापिं मनूतय्त नं याकेब्यूम्ह थ्व हे शहर खः।”
परमेश्वरयागु इच्छा पूवंकेत इपिं छप्पँ जुयाः वय्कःया वचन पूमवंतले इमिसं थःगु अधिकार व पशुयात बी, छाय्धाःसा थ्व इच्छा परमेश्वरं हे इमिगु नुगलय् तयादीगु खः।
व पशु न्हापा ला दुम्ह खः, आः मदु। व हे पशु तःजाःगु गालं पिहां वइतिनि। अले नाश नं जुइतिनि। संसारयात सृष्टि याये न्ह्यःनिसें जीवनयागु सफुलिइ नां च्वया मतःपिं मनूत व पशुयात खनाः तसकं छक्क जुइ, छाय्धाःसा व पशु न्हापा दु, आः मदु, अले लिपा वइतिनि।
मतयागु जः नं अन गुबलें थी मखुत। भम्चा व जिलाजंपिनिगु सः अन गुबलें ताये दइ मखुत। छन्थाय् व्यापार याःवइपिं फुक्कं पृथ्वीयापिं ततःधंपिं मनूत खः। छंगु तन्त्रमन्त्रं जात जातियापिं मनूतय्त झंगः लानाः थगय् याना तल।
छाय्धाःसा वयागु व्यभिचारयागु ख्वल्चां त्वंगुलिं फुक्क जात जातियापिं मनूत नाश जुइ धुंकल। पृथ्वीयापिं जुजुपिन्सं व नाप व्यभिचार यात। वयागु गुबलें हे पूमवनीगु इच्छां यानाः संसारयापिं व्यापारीत तसकं हे धनी जुल।”