17 परमेश्वरयागु इच्छा पूवंकेत इपिं छप्पँ जुयाः वय्कःया वचन पूमवंतले इमिसं थःगु अधिकार व पशुयात बी, छाय्धाःसा थ्व इच्छा परमेश्वरं हे इमिगु नुगलय् तयादीगु खः।
परमप्रभु झी पुर्खातय् परमेश्वर धन्य खः। वय्कलं हे यरूशलेमय् दुगु परमप्रभुया देगःयात हनाबना तयेत जुजुयागु मनय् थ्व बिचाः तयादिल,
परमेश्वरं मिश्रीतय्गु मनयात वय्कःया मनूतय्त मयय्केत व वय्कःया दासतय्गु विरोधय् ग्वसाः ग्वयेत हीकादिल।
मनूतय्गु नुगलय् थीथी कथंया ग्वसाः दयाच्वनी। तर परमप्रभुया ग्वसाः हे जक पूवनी।
जुजुया नुगः परमप्रभुया ल्हातिइ दु, गुबलय् मंदइ उबलय् वय्कलं थ्वयात खुसिचाया लः थें हीकादी।
तर हे इस्राएलीत, छिपिं धाःसा परमप्रभुपाखें सदां दइगु उद्धारं बचय् जुइ। छिपिं गुबलें नं लाजय् लाइ मखु, अले लिपाथ्यंक छिमिगु गुबलें बेइज्जत जुइ मखु।
जिं इपिं लिसे न्ह्याबलेंया निंतिं बाचा चिने। इमिगु भिं जुइगु ज्या यायेगु जिं गुबलें त्वःते मखु। इपिं जिपाखें फस्वया मवनेमा धकाः जिं जिगु भय इमिगु मनय् तयाबी।
सुति वसः फिनातःम्ह खुसिया लःया च्वय् दुम्ह मनुखं थःगु जव खव निपुं ल्हाः स्वर्गपाखे ल्ह्वनाः न्ह्याबलेंयाम्ह परमेश्वरया नामय् थथे धकाः पाफःगु जिं ताल, “थ्व छगू ई, निगू ई व बच्छि ई तकया लागि जुइ। परमेश्वरया मनूतय्गु बल कम जुयेवं थ्व खँ पूवनी।”
च्वया तः थें मनूया काय् ला सिनावने हे माः। अय्नं वयात ज्वंका छ्वइम्ह मनूयात तसकं धिक्कार दु।”
उबलय् हे झिंनिम्ह चेलात मध्ये छम्ह यहूदा इस्करियोतयाके शैतान दुबित।
‘वय्कःयात दाखुँतय् ल्याखय् तइ’ धकाः जिगु बारे धर्मशास्त्रय् च्वयातःगु खँ पूवने हे माः। छाय्धाःसा जिगु बारे च्वयातःगु खँ पूवनाच्वंगु दु।”
सुनां परमेश्वरयागु वचन न्यना काइ, वयात वय्कलं द्यः धकाः धयादी। थथे धाल धकाः धर्मशास्त्र मानय् मयाःगु जुइ मखु।
“जिं छिपिं फुक्कसितं धयाच्वनागु मखु। जिं ल्ययापिं मनूतय्त जिं म्हस्यू। अय्नं ‘जिगु हे नसा नःम्हय्सिनं जितः प्यंकेत तुति ल्ह्वन’ धकाः धर्मशास्त्रय् च्वयातःगु खँ पूवंकेत थथे जूवःगु खः।
बहनी नयाच्वंबलय् येशूयात धोखा बीगु खँ सिमोनया काय् यहूदा इस्करियोतयागु मनय् शैतानं तयाबी धुंकल।
उकिं इमिसं थथे धकाः सल्लाह यात – “थ्व लंयात मखुसे चिट्ठा तये माल, सुयात चिट्ठा लाइ वयागु हे जुइ।” धर्मशास्त्रय् थथे च्वयातःगु पूवनेमा धकाः इमिसं थथे याःगु खः – “इमिसं जिगु लं चिट्ठा तयाः थःथवय् इनाकाइ।”
थुलि जुइ धुंकाः धर्मशास्त्रय् च्वयातःगु फुक्कं खँ पूवने धुंकल धकाः सीकाः येशूं “जितः प्याः चाल” धकाः धयादिल।
परमेश्वरं यानाः तीतसं नं जिं थें छिमित ग्वाहालि बी मास्ति वय्काच्वंगुलिं जिमिसं परमेश्वरयात सुभाय् बियाच्वनागु दु।
न्हय्म्हम्ह स्वर्गदूतं थःगु तुरही पुइबलय् परमेश्वरं न्हापांनिसें वय्कःया दास अगमवक्तातय्त कनातःगु वय्कःयागु गुप्ति खँ नं पूवंकादी।
जिं हानं स्वर्गय् तसकं हे तःधंगु अजू चायापुगु छगू चिं खना। न्हय्म्ह स्वर्गदूततय्सं दकलय् लिपायागु न्हय्गू महामारी कयातल। परमेश्वरयागु तं थुमिगुपाखें हे क्वचाइ।
थुपिं फुक्कसिनं छप्पँ जुयाः थःपिनिगु अधिकार व शक्ति व पशुयात बी।
अले व स्वर्गदूतं जितः धाल – “थ्व च्वयाति, चीधिकःम्ह भ्याःचायागु ब्याहायागु भ्वजय् सःतूपिं मनूत तसकं हे धन्यपिं खः।” वं हानं धाल – “थ्व फुक्क परमेश्वरयागु सत्य वचन खः।”
अले इपिं फुक्कसितं छपाः छपाः तुयुगु लं बिल। इपिं थें तुं स्याके मानिपिं परमेश्वरया दासत व इमि दाजुकिजापिन्त नं मस्यातले पियाच्वँ धकाः इमित धाल।