2 अले न्हापांम्ह स्वर्गदूतं वनाः थःगु ख्वल्चा पृथ्वीइ प्वंकल। थुकिं यानाः पशुयागु छाप दुपिं व पशुयागु मूर्ति पुजा याइपिं मनूतय्गु म्हय् घच्चाइपुगु व सह याये मफय्क स्याइगु कै वल।
छन्त आतापुति पिहांवइगु ग्यानापुगु ल्वचं काइ। ल्वय् न्हियान्हिथं तच्वयावनी।’”
थ्व फुक्क जुइ धुंकाः परमप्रभुं यहोरामयात मलनीगु आतापुति-भ्वरिया ल्वचं काय्कादिल।
वय्कलं आकाशय् पुर्बयागु फय् त्वःतादिल, अले थःगु शक्तिं दच्छिनयागु फय् संकादिल।
अथे जुयाः जि परमप्रभुं सियोनया मिसाया छेनय् घाःया घालं जाय्काबी अले इमिगु सँ सुचुक्क खानाबी।”
नस्वाःगु अत्तरया पलेसा ध्वग्गीगु नवःगु जुइ, बांलाःगु जँनीया पलेसा खिपः जुइ, बांलाःक सँप्वः थुनातःगु सँया पलेसा सुचुक्क खाना तःगु सँ जुइ, बांलाःगु वसःया पलेसा बोराया वसः फीगु जुइ। इमिगु बांलाःसू लज्याय् हिलावनी।
जुजुं परमेश्वरयात तःमधंकुसे थः हे तःधं जूगुलिं उघ्रिमय् छम्ह प्रभुयाम्ह स्वर्गदूतं वयात मफय्काबिल। अले व की दायाः सित।
परमप्रभुं छिमित मिश्रीतय्त याःथें लनी मखुगु म्हय् वइगु कै, ला ग्वारा, न्हि दुगु घाः व चासु कइनं दुःख बियादी।
परमप्रभुं छिमिगु पुलि व तुतिइ, पुर्खालिसें पाफयाः बाचा यानाः छ्यनंनिसें पालि तक हे लनी मखुगु स्याइगु कै छ्वयाहयाः छिमित सास्ती बियादी।
परमप्रभुं छिमित फुक्क कथंयागु ल्वय्पाखें तापाक्क तयादी। छिमिसं मिश्रय् खंगु ग्यानपुसे च्वंगु ल्वय् वय्कलं छिमिथाय् छ्वयाहयादी मखु। छिमित मयय्कीपिं मनूतय्थाय् धाःसा छ्वयाहयादी।
न्हापांयाम्ह पशुयागु न्ह्यःने हे वयागु फुक्क अधिकार थ्व पशुं कयाः चले यात। सी थें च्वंक घाः जुयाः नं लाःम्ह न्हापांयाम्ह पशुयात पृथ्वी व पृथ्वीइ च्वंपिं फुक्कसिनं पुजा याकेत थ्व पशुं कर यात।
अले सुपाँचय् च्वंम्हय्सिनं पृथ्वीइ ईंचा संकल, अले पृथ्वीइ बाली लये सिधल।
हानं वया ल्यूल्यू वःम्ह स्वम्हम्ह स्वर्गदूतं ततसलं थथे धाल – “सुनानं पशुयात व वयागु मूर्तियात पुजा याःसा, वयागु कपालय्, अथवा ल्हातय् चिं तयेका च्वंसा,
अले जिं देगलं न्हय्म्ह स्वर्गदूततय्त तस्सलं थथे धयाच्वंगु ताल – “हुँ, परमेश्वरयागु तं दुगु न्हय्गः ख्वल्चा पृथ्वीइ प्वंकि।”
थुकथं कै वय्काः सास्ती नका तःगुलिं इमिसं स्वर्गय् च्वंम्ह परमेश्वरयात सराः बिल। इमिसं थःपिन्सं याना जूगु मभिंगु ज्यायागु पश्चाताप मयाः।
न्हापांम्ह स्वर्गदूतं तुरही पूबलय् हि ल्वाकज्याःगु प्वँ व मि पृथ्वीइ वान्छ्वया हल। अले स्वब्वय् छब्व पृथ्वी च्यात, स्वब्वय् छब्व सिमा नं च्यात, अले वाउँगु घाँय् नं फुक्क च्यानाः वन।
परमप्रभुं अश्दोदया मनूतय्त तःधंगु दण्ड बियादिल अथे जुयाः इपिं तसकं ग्यात। वय्कलं इमि लिक्क लाःगु जवंखवं च्वंगु इलाकाय् च्वंपिं मनूतय्त नं ला बुयावइगु ल्वचं कय्काः दण्ड बियादिल। इमिगु फुक्क शहरय् हे सीगु विनाश वल।
तर सनू अन थ्यनेवं हे परमप्रभुं थःगु ल्हाः अन शहरय् च्वंपिं मनूतय्गु विरोधय् ल्ह्वनादिल अले व शहरय् च्वंपिं मनूत तसकं ग्यात। अन च्वंपिं ल्याय्म्हपिं व बुरापिं सकसितं वय्कलं ला ग्वारा दयावइगु ल्वचं कयेकाः दण्ड बियादिल।