छि जक परमप्रभु खः। छिं हे आकाश, दकलय् तःजाःगु आकाश व उकियागु दक्व नगुत, पृथ्वी व उकी दुगु फुक्क, समुद्र व उकी दुगु फुक्क दय्कादिल। छिं हे उपिं फुक्कयात जीवन बियादी। अले स्वर्गया सेनां छितः आराधना याइ।
खुन्हु तक परमप्रभुं आकाश व पृथ्वी, समुद्र व उकी दुगु फुक्कं दय्कादिल। अले न्हय्न्हु खुन्हु आराम कयादिल। उकिं परमप्रभुं विश्रामबारयात आशिष बियाः उकियात पवित्र यानादिल।
हे आकाश, लसताया म्ये हा। परमप्रभुं थथे यानादीगु दु। हे क्वय्यागु पृथ्वी, तःसलं हा! हे पर्वतत, गुँ व अन च्वंगु फुक्क सिमात, तःसलं म्ये हा, छाय्धाःसा परमप्रभुं मू पुलाः याकूबयात त्वःतकादीगु दु। वय्कलं थःम्हं इस्राएलयात बचय् यानाः थःगु महिमा क्यनादी।
ह्वाँय्ह्वाँय् ख्वख्वं छेनय् धू बुतुबुलाः नुगः मछिंकाः इपिं थथे धकाः हाल – “धिक्कार, धिक्कार, व तःधंगु शहर! समुद्रय् जहाज चले याइपिं फुक्कं वयागु धनं यानाः तःमि जुल। घौछिं हे व शहर नाश जुयाः वन।
“जिमि प्रभु परमेश्वर, छिं हे फुक्कं खँ सृष्टि यानादीगु खः। छिगु इच्छा कथं हे फुक्कं दुगु खः, छिं हे सृष्टि यानादीगु खः। उकिं परमप्रभु जिमि परमेश्वर, छि महिमा, हनाबना व शक्ति दुम्ह खः।”