19 अले व स्वर्गदूतं थःगु ईंचा पृथ्वीइ संकल। अले दाख लयाः मुंकल। थ्व यंकाः परमेश्वरयागु तंयागु तःधंगु दाख तिस्सिगु थासय् वांछ्वत।
गथे जुयाः छिगु वसः दाख सालय् दाखमद्य दय्केत दाख क्यलीपिनिगु थें ह्याउँसे च्वंगु?
इँचा संकि, छाय्धाःसा छ्व लय्गु ई जुइ धुंकल। वा, दाखयात न्हुत्तुन्हु, छाय्धाःसा दाखतिसिगु थाय् जाये धुंकल, दाखति तइगु गाः जायाः भय्भय् बिल। इपिं तसकं मभिंना वने धुंकल।”
मेम्ह छम्ह स्वर्गदूत होम यायेगु थासं पिहां वल। थ्वयाके मियागु अधिकार दु। अले ज्वःगु ईंचा दुम्हय्सित थ्वं ततसलं धाल – “पृथ्वीइ च्वंगु दाख ईंचां लया का, दाख पाकय् जुइ धुंकल।”