17 हानं मेम्ह हे छम्ह स्वर्गदूत स्वर्गय् च्वंगु देगलं पिहां वल। वयाके नं ज्वःगु ईंचा दु।
अले स्वर्गय् च्वंगु परमेश्वरया पवित्र देगः चाल। अन बाचा चिनातःगु सनू खनेदत। अले झिलिक्क झिलिक्क हावलासा च्यात, ततसलं ग्यानापुक ग्राङ्गग्रुङ्ग सः वल। भ्वखाय् ब्वल, तसकं प्वँ गात।
अले सुपाँचय् च्वंम्हय्सिनं पृथ्वीइ ईंचा संकल, अले पृथ्वीइ बाली लये सिधल।
मेम्ह छम्ह स्वर्गदूत होम यायेगु थासं पिहां वल। थ्वयाके मियागु अधिकार दु। अले ज्वःगु ईंचा दुम्हय्सित थ्वं ततसलं धाल – “पृथ्वीइ च्वंगु दाख ईंचां लया का, दाख पाकय् जुइ धुंकल।”
अले जिं देगलं न्हय्म्ह स्वर्गदूततय्त तस्सलं थथे धयाच्वंगु ताल – “हुँ, परमेश्वरयागु तं दुगु न्हय्गः ख्वल्चा पृथ्वीइ प्वंकि।”
न्हय्म्हम्ह स्वर्गदूतं थःगु ख्वल्चा फसय् प्वंकल। परमेश्वरया देगःया सिंहासनं थथे धकाः तसलं धयाहल – “आः सिधल।”