16 अले सुपाँचय् च्वंम्हय्सिनं पृथ्वीइ ईंचा संकल, अले पृथ्वीइ बाली लये सिधल।
आः याकनं हे परमेश्वरं मनूया काय्यात झःझः धाय्क स्वर्गदूतत नाप छ्वयाहयादी। अले वय्कलं छम्ह छम्ह मनूयात इमिगु ज्या स्वयाः सिरपाः बियादी।
अले हानं जिं तुयुगु सुपाँय् खना। छेनय् लुँयागु श्रीपेच दुम्ह, ल्हातिइ ज्वःगु ईंचा ज्वनातःम्ह मनूया काय् थें च्वंम्ह छम्हय्सित सुपाँचय् खना।
सुपाँचय् च्वंम्हय्सित देगलं पिहांवःम्ह छम्ह स्वर्गदूतं थथे धकाः ततसलं धाल – “पृथ्वीइ च्वंगु बाली बांलाक पाकय् जुइ धुंकल, बाली लयेगु ई जुइ धुंकूगुलिं ईंचां बाली लयादिसँ।”
हानं मेम्ह हे छम्ह स्वर्गदूत स्वर्गय् च्वंगु देगलं पिहां वल। वयाके नं ज्वःगु ईंचा दु।
अले व स्वर्गदूतं थःगु ईंचा पृथ्वीइ संकल। अले दाख लयाः मुंकल। थ्व यंकाः परमेश्वरयागु तंयागु तःधंगु दाख तिस्सिगु थासय् वांछ्वत।