15 सुपाँचय् च्वंम्हय्सित देगलं पिहांवःम्ह छम्ह स्वर्गदूतं थथे धकाः ततसलं धाल – “पृथ्वीइ च्वंगु बाली बांलाक पाकय् जुइ धुंकल, बाली लयेगु ई जुइ धुंकूगुलिं ईंचां बाली लयादिसँ।”
अले अब्रामं परमप्रभुयात विश्वास यात। परमप्रभुं वयात धर्मी मनूया ल्याखय् तयादिल।
यरूशलेमया धार्मिकता सुथ न्हापांया जः थें खनेमदुतले, अले वयागु मुक्ति च्यानाच्वंगु मिप्वाःया जः थें खनेमदुतले, सियोनया निंतिं जि सुम्क च्वने मखु। यरूशलेमया निंतिं जि सुम्क च्वने मखु।
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु, इस्राएलया परमेश्वरं थथे धयादी, “बेबिलोन खलाया न्हुइत्यंगु छ्व थें खः। व लइगु ई याकनं वइ।”
इँचा संकि, छाय्धाःसा छ्व लय्गु ई जुइ धुंकल। वा, दाखयात न्हुत्तुन्हु, छाय्धाःसा दाखतिसिगु थाय् जाये धुंकल, दाखति तइगु गाः जायाः भय्भय् बिल। इपिं तसकं मभिंना वने धुंकल।”
छ्व लये मत्यःतले निमां थकाय् नि ब्यु। लय्बलय् जिं ज्यामितय्त न्हापां नामा निं पुयाः छ्वय्केत मुंकि, अले छ्व जक जिगु धुकुतिइ मुंके हजि धकाः धाये।’”
नामायागु पुसा ह्वः वःम्ह शत्रु शैतान खः। छ्व लयेगु ई परमेश्वरं न्याय याइगु ई खः। छ्व लइपिं ज्यामित स्वर्गदूतत खः।
आः छिमिसं हे छिमि तापाःबाज्यापिन्सं छुनाः त्वःतातःगु पापयागु ज्या पूवंकि।
थुकथं अन्न सये धुंकाः ईंचां लइ, छाय्धाःसा लयेगु ई जुइ धुंकी।”
इमिसं जिमित यहूदीमखुपिन्त मुक्तियागु खँ न्यंके हे मब्यू। इमिसं थुकथं पाप मुंकाच्वन। उकिं इमिसं लिपा तकं परमेश्वरयागु तं फया च्वनेमाली।
अले स्वर्गय् च्वंगु परमेश्वरया पवित्र देगः चाल। अन बाचा चिनातःगु सनू खनेदत। अले झिलिक्क झिलिक्क हावलासा च्यात, ततसलं ग्यानापुक ग्राङ्गग्रुङ्ग सः वल। भ्वखाय् ब्वल, तसकं प्वँ गात।
न्हापांयाम्ह पशुयागु न्ह्यःने हे वयागु फुक्क अधिकार थ्व पशुं कयाः चले यात। सी थें च्वंक घाः जुयाः नं लाःम्ह न्हापांयाम्ह पशुयात पृथ्वी व पृथ्वीइ च्वंपिं फुक्कसिनं पुजा याकेत थ्व पशुं कर यात।
अले हानं जिं तुयुगु सुपाँय् खना। छेनय् लुँयागु श्रीपेच दुम्ह, ल्हातिइ ज्वःगु ईंचा ज्वनातःम्ह मनूया काय् थें च्वंम्ह छम्हय्सित सुपाँचय् खना।
अले सुपाँचय् च्वंम्हय्सिनं पृथ्वीइ ईंचा संकल, अले पृथ्वीइ बाली लये सिधल।
हानं मेम्ह हे छम्ह स्वर्गदूत स्वर्गय् च्वंगु देगलं पिहां वल। वयाके नं ज्वःगु ईंचा दु।
मेम्ह छम्ह स्वर्गदूत होम यायेगु थासं पिहां वल। थ्वयाके मियागु अधिकार दु। अले ज्वःगु ईंचा दुम्हय्सित थ्वं ततसलं धाल – “पृथ्वीइ च्वंगु दाख ईंचां लया का, दाख पाकय् जुइ धुंकल।”
यचुसे व थीगु तुयुगु वसः फिनातःपिं अले छातिइ लुँयागु बालां हिनातःपिं न्हय्म्ह स्वर्गदूतत देगलं न्हय्गू महामारी ज्वनाः पिहां वःगु जिं खना।
न्हय्म्हम्ह स्वर्गदूतं थःगु ख्वल्चा फसय् प्वंकल। परमेश्वरया देगःया सिंहासनं थथे धकाः तसलं धयाहल – “आः सिधल।”
थुपिं तसकं हाला हल – “शक्ति दुम्ह, पवित्रम्ह व सत्यम्ह परमप्रभु, पृथ्वीइ च्वंपिन्त छिं गुबलय् जिमित स्याःगु पलेसा कायेत न्याय यानादीगु?”