2 व मिसा प्वाथय् दुम्ह जूगुलिं मचाबुइगु ब्यथा सह याये मफयाः तसकं हाला च्वंगु खः।
हे परमप्रभु, गथे मचाबू बेथा जूम्ह मिसा सास्ती जुयाः तसकं हाला हइ, जिपिं नं छिगु न्ह्यःने अथे हे खः।
वं थःगु प्राणं तसकं सास्ती नये धुंकाः वं जीवनया जः खनी अले थः लुधनी। थःगु ज्ञानं यानाः जिमि धर्मीम्ह दासं यक्वसित धर्मी यानाबी, वं हे इमिगु अधर्म क्वबिइ।
“हे यरूशलेम, थारिम्ह मिसा, म्ये हा गुबलें मचा बुइके मनंम्ह मिसा, मचाबू ब्यथाय् गुबलें मलाःम्ह, लय्लय्तातां हाला जु। छाय्धाःसा भाःतनाप च्वनाच्वंम्ह मिसाया स्वयाः भाःतं त्वःतूम्ह मिसायागु हे मस्त यक्व दु,” परमप्रभुं धयादी।
शहरपाखें पिहां वःगु हाःसः न्यँ! देगलं पिहां वःगु सः न्यँ! थः शत्रुतय्त पाय्छिगु बदला कायेगु थ्व परमप्रभुया सः खः!
हे यरूशलेम! आ छ छाय् ख्वयाच्वनागु? छंगु जुजु मदु ला? छन्त सल्लाह बीम्ह नाश जुल ला? छन्त मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसायात थें दुःख जूगु दु ला?
अथे जुयाः मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसां मचा मबुइकूतले इस्राएलयात शत्रुया ल्हातय् त्वःता तइ। अले वया दाजुकिजापिं लिहां वयाः इस्राएलीतलिसें मिलय् जुइ।
थ्व ला दुःखकष्टयागु छुमां जक खः।”
प्वाथय् दुम्ह मिसायात ब्यथा जुइबलय् तसकं दुःख जुइ, तर मचा बुइधुंकाः मचां यानाः वं थःत जूगु दुःख फुक्कं ल्वःमंका छ्वइ।
छिपिं ख्रीष्ट थें मजुतले जितः मचाबू ब्यथा थें दुःख जुयाच्वनी।
धर्मशास्त्रय् नं थथे च्वयातःगु दु – “हे मचा बुइकिमखुम्ह थारिम्ह लय्ताया च्वँ, मचा बुइकेबलय् गुलि दुःख जुइ धकाः मस्यूम्ह नुगः चाय्काः हाला जु। छाय्धाःसा भाःतनाप च्वनाच्वंम्ह मिसाया स्वयाः भाःतं त्वःतूम्ह मिसायागु हे मस्त यक्व दु।”
वयागु न्हिप्यनं आकाशय् स्वब्वय् छब्व नगुयात बँ पुइ थें पुयाः पृथ्वीइ कुर्का हल। व अजिङ्गर बुइत्यंम्ह मचायात नयेत प्वाथय् दुम्ह मिसाया न्ह्यःने पिवाः च्वनाच्वन।