10 अबलय् पृथ्वीइ च्वंपिं मनूत फुक्कं इपिं सीगुलिं लय्लय्ताइ। थ्व निम्ह अगमवक्तातय्सं यानाः पृथ्वीइ च्वंपिन्त तसकं सास्ती जुयाच्वंगुलिं इपिं लय्लय्तातां थःथवय् कोसेलि बीगु याइ।
एलियायात खनेवं आहाबं धाल, “इस्राएलयात दुःख ब्यूम्ह छ हे, मखु ला?”
एलियायात खनाः आहाबं धाल, “अय् जिम्ह शत्रु, छं जितः नाप हे लाकल!” एलियां लिसः बिल, “खः, जिं नापलाके धुन। परमप्रभुयात मयःगु मभिंगु ज्या यायेत छिं थःत मियादी धुंकूगु दु।
इस्राएलया जुजुं यहोशापातयात धाल, “जिगु बारे वं भिंगु मखु मभिंगु जक अगमवाणी धाइ धकाः जिं छितः न्हापा हे धयागु, मखु ला?”
इस्राएलयाम्ह जुजुं यहोशापातयात धाल, “परमप्रभुयाके न्यनेत मेम्ह छम्ह मनू ला दु, तर व जितः तसकं मयः, छाय्धाःसा वं जिगु बारे भिंगु अगमवाणी ल्हाइ मखु। वं मभिंगु खँ जक धाइगु। व यिम्लाया काय् मीकाया खः।” यहोशापातं लिसः बिल, “जुजुं थथे धाये मज्यू।”
जिमि शत्रुतय्त थथे धकाः जितः लाय्बुइके बियादी मते, “जिमिसं वयात बुकेधुन।” जि बूगुलिइ इमित लय्ताय्के बियादी मते।
जिमि शत्रुतय्त जि बूगुलिइ लय्ताय्के बियादी मते। म्वाय्कं म्वाय्कं जितः महीपिं मनूतय्त जिगु दुःखय् लाय्बुइके बियादी मते।
छिं वया शत्रुतय्त बल्लाकादिल, वया फुक्क शत्रुतय्त लय्ताय्कादीगु दु।
थः शत्रुतय्त विपत्ति वल धकाः लय्ताये मते, इपिं क्वःदल धकाः लय्ताये मते।
अले हाकिमतय्सं जुजुयात धाल, “थ्व मनूयात स्याये हे माः, छाय्धाःसा थ्वं थज्याःगु खँ ल्हानाः थ्व शहरय् ल्यनाच्वंपिं सिपाइँतय्त व मनूतय्त निराश याःगु दु। थ्वयात थुपिं मनूतय्त भिंकेगु मखु कि स्यंके मास्ति वः।”
“जिगु सर्बययात लुटपाट याःम्ह छ न्ह्यइपुकाः लय्ताःगुलिं, छ अन्न दाःबलय् लय्तायाः तिंन्हूम्ह साचा थें जूगुलिं अले बल्लाःपिं सलत थें हाःगुलिं,
छिमि किजायात आपत जूबलय् छ स्वयाच्वने मज्यूगु खः। यहूदाया सन्तानत नाश जूगु दिं छ लय्ताये मज्यूगु खः। इमिगु संकटया इलय् छं घमण्ड याये मज्यूगु खः।
हे जिम्ह शत्रु, जितः हेस्यानाः लय्ताये मते। जि क्वःदसां हाकनं दनावये। जि खिउँथासय् दुसां परमप्रभु जिगु जः जुयादी।
थथे जिगु नामं यानाः छिमित फुक्कसिनं हेला याइ। दकलय् लिपा तकं क्वात्तुक विश्वास यानाः सह यानाच्वंम्ह बचय् जुइ।
जिं छिमित खःगु खँ धाये – छिपिं ह्वाँय्ह्वाँय् ख्वय् मालीतिनि, संसारयापिं मनूत धाःसा लय्लय्ताइ। छिमित दुःख जूसां, छिमित जूगु थ्व दुःख सुखय् हिलावनी।
संसारय् च्वंपिन्सं छिमित हेला याये फइ मखु। जिं संसारय् च्वंपिन्सं याना जूगु ज्याखँ मभिं धकाः धयागुलिं इमिसं जितः हेला याइ।
थ्व न्यनाः सभाय् च्वंपिं मनूतय्सं तसकं तंम्वय्काः प्रेरिततय्त स्याये हे माः धकाः धाल।
मभिंगु बांमलाःगु खँय् माया दुम्ह मनू लय्ताइ मखु, बरु सत्य खँय् लय्ताइ।
थथे पृथ्वीइ वान्छ्वया हःगुलिं अजिङ्गरं मचा बुइकूम्ह मिसायात लिनाजुल।
न्हापांयाम्ह पशुयागु न्ह्यःने हे वयात अथे चिं क्यनेगु अधिकार ब्यूगुलिं पृथ्वीइ च्वंपिन्त थ्वं ध्वंलायेगु याना जुल। तरवारं पालाः घाः जुलं हे म्वानाच्वंम्ह न्हापांयाम्ह पशुयागु मूर्ति दय्कि धकाः फुक्कसितं उजं बिल।
अले पृथ्वीइ च्वंपिं फुक्कसिनं व पशुयात पुजा याइ। संसारयागु सृष्टि जूसांनिसें स्याःम्ह चीधिकःम्ह भ्याःचाया जीवनयागु सफुलिइ नां च्वया मतःपिं फुक्कसिनं वयात पुजा याइ।
न्याम्हम्ह स्वर्गदूतं थःगु ख्वल्चा पशुयागु सिंहासनय् प्वंकल। अले वयागु राज्य खिउँसे च्वना वन। दुःखकष्ट सह याये मफयाः मनूतय्सं वा न्ह्यल।
“छिमिसं न्ह्यागु दुःखकष्ट सहयाना नं जिगु वचन मानय् यानाच्वन। उकिं जिं नं छिमित संसारय् च्वंपिं फुक्कसितं जाँचय् यायेत जू वइगु दुःखकष्टं बचय् याये।