3 ई न्ह्यःने थ्यने धुंकल। उकिं थ्व अगमवाणीयागु वचन ब्वंपिं, न्यंपिं, व मानय् याःपिं मनूत धन्यपिं खः।
जिगु खँ न्यनीम्ह, जिगु छेँय् वइम्ह, अले जिगु ध्वाखाय् न्ह्याबलें वयाच्वनीम्ह लय्ताये खनी।
वं सरायाहयात धाल, “छ बेबिलोनय् थ्यने धुंकाः छं थ्व फुक्क वचन तःसलं ब्वँ!
“अगमवक्ता दानिएलं पवित्रगु थासय् घच्चायापुगु व ग्यानापुगु ज्या जुइ धयाथकूगु खँ छिमिसं स्वये दइ।” (थ्व खँ ब्वंम्हय्सिनं थुइमा)
अले वय्कलं लिसः बियादिल – “अथे मखु, परमेश्वरयागु वचन न्यनाः व थें याइम्ह हे धन्यम्ह खः।”
छिमिसं थ्व संसारय् गज्याःगु ई वयाच्वंगु दु बांलाक बिचाः याना च्वँ, द्यनेगु त्वःताः दनेगु ई वये धुंकल। उद्धार कायेगु ई न्हापा झीसं विश्वास यानाबलय् स्वयाः नं न्ह्यःने थ्यने धुंकल।
चा फुइन, आः न्हि वइन। उकिं खिउँबलय् यायेगु ज्या त्वःताः जःयागु ल्वाभः ज्वनाः तयार जु।
थ्व संसार याकनं हे मदया वनिन। उकिं मन थातय् लाकाः प्रार्थना याना च्वँ।
यःपिं दाजुकिजापिं, थ्व खँ ल्वःमंके मते – प्रभुयात छन्हु नं द्वःछि दँ थें, अले द्वःछि दँ नं छन्हु थें खः।
वं जितः हानं थथे धाल – “थ्व सफुलिइ च्वयातःगु अगमवाणी सुचुकातये मते, छाय्धाःसा ई न्ह्यःने थ्यने धुंकल।
“स्व, जि याकनं हे वयेत्यनागु दु। मनूतय्गु ज्या स्वयाः जिं इमित बीमाःगु इनाम बी।
थुकियागु साक्षी बियादीम्हय्सिनं धयादिल “धात्थें हे जि याकनं वयेत्यनागु दु।” आमेन, झासँ हे प्रभु येशू।
जि याकनं वयेत्यनागु दु, उकिं छिमिके दुगु त्वःफिके मते। अले जक छिमित बीगु श्रीपेच सुनानं लाकाकाये फइ मखु।