3 गुबलय् जिं छिगु ल्हाःया ज्या – आकाश, तिमिला व नगुतय्त स्वये, अले जिं बिचाः याये,
दक्वसिबय् न्हापां परमेश्वरं आकाश व पृथ्वी सृष्टि यानादिल।
“परमेश्वर स्वर्गयागु दकलय् तःजाःगु थासय् मदु ला? ततःजाःगु नगुत स्व! उपिं गुलि च्वजाःगु थासय् दु।
सुनानं वय्कःया सेना ल्याः खाये फइ ला? वय्कःया जः सुयाथाय् मथ्यंगु दु?
वय्कःया मिखाय् तिमिला नं मथी, अथवा वय्कःयात नगुत नं यचुसे मच्वं धाःसा
मनूतय्सं भजन हालाः वय्कःया प्रशंसा याःथें, छिं नं वय्कःया ज्याया प्रशंसाया म्ये हालेगु ल्वःमंके मते।
छिं ऋतु क्वःछियेत तिमिला दय्कादिल, सूर्यं थः लुकुंबीगु ई स्यू।
परमप्रभुं ततःधंगु ज्या यानादीगु दु, थ्व ज्या खनाः लय्ताःपिं सकसिनं थ्व थथःगु मतिइ तयातइ।
हे सूर्य व तिमिला, वय्कःया प्रशंसा या! हे प्वालप्वाल थीगु नगु, वय्कःया प्रशंसा या!
आकाशं गुलि बांलाक परमेश्वरया महिमा कनाच्वंगु दु! गुलि अःपुक आकाशं वय्कःया ल्हाःया कलाः क्यनाच्वंगु दु।
परमप्रभुं उजं बियाः आकाश दय्कादिल, अले सासलं फुक्क नगुत।
आकाश व पृथ्वी छिगु हे खः, संसार व उकी दुगु फुक्क छिं हे दय्कादीगु खः।
परमेश्वरं मोशा लिसें सीनै पर्वतय् खँ ल्हाये धुंकाः वय्कलं वयात थःगु पतिंचां च्वयादीगु निपाः ल्वहंपौ बियादिल।
अले जादु क्यनिपिन्सं फारोयात धाल, “थुकी ला परमेश्वरयागु हे ल्हाः दु।” अय्नं परमप्रभुं धयादी थें हे फारोया नुगः छानाच्वन। वं इमिगु खँ मन्यन।
अथे मखु, जिं परमेश्वरयागु शक्तिं भूतयात पितिनाछ्वयागु खः धयागु जूसा परमेश्वरयागु राज्य छिकपिन्थाय् वये धुंकल धकाः सीकादिसँ।
सृष्टिंनिसें परमेश्वरयागु खने मदुगु स्वभाव, वय्कःयाके सदां दयाच्वनीगु शक्ति, व दयेमाःगु गुण, वय्कःयागु सृष्टिं बांलाक हे सी दु। अय्जूगुलिं इमिसं त्वहः तयेथाय् मदु।
छिमिसं आकाशपाखे थस्वइबलय् अन दुगु सूर्य, तिमिला, नगुत व फुक्क ग्रह नक्षत्रतय्त खनाः उमित भागियाये मते, पुजा नं याये मते। उपिं परमप्रभुं पृथ्वीया फुक्क जातितय्गु निंतिं बियादीगु खः।