2 जितः स्यायेत स्वःपिं लज्या चाये मालेमा, अले इतिमिति कनेमा। जिगु दुःखय् लय्तायाजूपिं लिज्यां वनेमा, अले मछालाः जुइमा।
जिमि शत्रुतय्त बदनामं त्वपुइमा, इमिसं थःगु लज्या जामा थें फीमा।
हे परमप्रभु, जिं छितः इनाप याये, जिथाय् छि याकनं झासँ।
द्वहंतय्सं थें जितः शत्रुतय्सं घेरय् यानातःगु दु। बाशान देशया ग्यानापुपिं द्वहंतय्सं थें जितः घेरय् यानातःगु दु।
थ्व तरवारपाखें जितः बचय् यानादिसँ। थ्व खिचातय्पाखें जिगु प्राणयात बचय् यानादिसँ।
जितः दुःख जूबलय् लाय्बुयाजूपिं फुक्कं आशां द्यायेमा, थःपिन्त जि स्वयाः तःधं धकाः जूपिं फुक्कं न्हाय् वंकाः मछाला जुइमालेमा।
जितः स्यायेत स्वयाच्वंपिन्त व स्यंकेत स्वयाच्वंपिन्त मछालापुसे च्वंक लिनाछ्वयादिसँ।
जितः स्यायेत स्वःपिं लज्या चाये मालेमा, अले इतिमिति कनेमा। जिगु दुःखय् लय्तायाजूपिं लिज्यां वनेमा, अले मछालाः जुइमा।
जि शत्रुत फुक्कसिनं लज्या चायेमाली, अले ग्याइ। इपिं फुक्कं थत्थें मछालाः बिस्युं वनी।
हे परमेश्वर, जिपाखें तापानादी मते जितः ग्वाहालि यायेत याकनं झासँ।
जितः द्वपं बियाजूपिं मछालापुक बुइमा अले नाश जुइमा। जितः स्यायेत स्वयाजूपिं क्वह्यंकाः च्वनेमालेमा, अले मछालाः जुइमा।
अथे जुयाः परमप्रभुया वचन इमिगु निंतिं थथे जुइ – भतिचा थन, भतिचा अन हे स्यनेगु, अले हानं हानं कनेगु, अले हानं हानं धायेगु। थुकथं इपिं लुफिं हानाः दयेमा, घाःपाः जुइमा, जालय् तक्यनेमा, अले ज्वनेमा।
“छनापं तंम्वःपिं फुक्क धात्थें हे लाजय् लाइ, अले बेइज्जत जुइ। छन्त विरोध याइपिं छुं मखुपिं जुइ अले नाश जुयावनी।
“व जि हे खः” धकाः धयादीगुलिं इपिं लिज्यां वनाः बँय् ग्वारातू वन।