7 छिगु हे निंतिं जिं क्वह्यंका च्वनेमाल, अले मछालापुके माला च्वन।
न्हियान्हिथं जि क्वह्यंकाच्वने माःगु दु, जिगु ख्वाः लज्यां त्वपूगु दु।
अय्नं जिपिं छिगु लागि न्हिथं सी मालाच्वंगु दु। स्यायेत हःपिं फैतय्त थें जिमित व्यवहार याइगु।
जि फमहिला, तर जिगु दाह्री पुइपिन्त धाःसा थःगु ख्वाः इपिंपाखे स्वकाबिया। गिजय् यायेगु व थुकलं बीगुपाखें जिं थःगु ख्वाः फस्वय्कागु मदु।
वयात मनूतय्सं हेला यानाः मयय्कल, व दुःखय् लाःम्ह मनू खः, वं दुःख बांलाक स्यू। व खनाः मनूतय्सं थःगु ख्वाः फहीकीगु। वयात हेला यात, झीसं वयात छुं मू वंम्ह मतायेका।
छिं स्यू, हे परमप्रभु, जितः लुमंकादिसँ, जितः वास्ता यानादिसँ। जिगु निंतिं जितः कसाः बीपिन्त बदला कयादिसँ। छि सह याये फुम्ह खः, जितः यंकादी मते! छिगु लागिं जिं गुलि ब्वः फये माल! व लुमंकादिसँ।
अले हेरोद व वया सिपाइँतय्सं वय्कःयात गिजय् याये फक्व यानाः जुजुयागु थें ज्याःगु लं फिकाः पिलातसयाथाय् तुं लित छ्वयाहल।
अले झीगु विश्वास शुरु यानादीम्ह व क्वचाय्कादीम्ह येशूयात स्व, लिपायागु आनन्दया निंतिं वय्कः लज्या मचासे क्रूसया सास्ती फयादिल। वय्कः आः परमेश्वरया सिंहासनया जवय् च्वनादीगु दु।