3 शत्रुं जितः लित्तुली, वं जितः बँय् न्हुत्तुमत्तु न्हुइ। यक्व न्हापा हे सी धुंकूपिं थें यानाः वं जितः खिउँगु थासय् तःगु दु।
थ्व खँ कंवःम्हय्सित योआबं धाल, “छं वयात धात्थें हे खंगु खः ला? अय्सा छं उबलय् छाय् वयात मस्यानागु? छं वयात स्याःगु जूसा जिं छन्त झिकू वहःया कुचा व पद थकयागु चिंकथं जँनी बिइगु।”
अबनेरं हाकनं “जितः लिइगु त्वःति” धकाः ख्याच्वः बिल। वं धाल, “जिं छन्त गथे यानाः स्यायेगु? छिमि दाजु योआबयात जिं गुकथं ख्वाः क्यनेगु?”
हे परमप्रभु, जिगु बिन्ति न्यनादिसँ। छाय्धाःसा जिगु अवस्था तसकं बांमलाय् धुंकल। जिगु ल्युने ल्युने वःपिं मनूतपाखें जितः बचय् यानादिसँ, छाय्धाःसा इपिं जि स्वयाः यक्व बल्लाः।
जितः स्यायेत स्वयाच्वंपिन्त व स्यंकेत स्वयाच्वंपिन्त मछालापुसे च्वंक लिनाछ्वयादिसँ।
शत्रुत जिगु विरोधय् जुयाच्वंगु दु। ग्यानापुसे च्वंपिं मनूतय्सं जितः स्यायेत स्वयाच्वंगु दु। इमिसं परमेश्वरयागु भय मकाः। सेला
जिमि शत्रुतय्सं जितः लिनाः ज्वनेमा, इमिसं जितः बँय् न्हुत्तुमत्तु न्हुयाः स्यायेमा। सेला
हे परमप्रभु, दनाः थःगु तं क्यनादिसँ। जिमि शत्रुतय्गु तंया विरोधय् दनादिसँ। हे परमेश्वर, न्ह्यलं चाय्कादिसँ, अले न्याय यानादिसँ।
वय्कलं जितः यक्व दिनंनिसें सीम्ह थें खिउँगु थासय् तयादीगु दु।
अले वय्कलं जितः धयादिल, “अय् सीमानिम्ह मनू, थुपिं क्वँय्त इस्राएलया फुक्क घराना खः। इमिसं धाइगु, ‘झीगु क्वँय्त गनावने धुंकल, अले झीगु आशा मदये धुंकल, झीपिं नाश जूगु दु।’
हे जिम्ह शत्रु, जितः हेस्यानाः लय्ताये मते। जि क्वःदसां हाकनं दनावये। जि खिउँथासय् दुसां परमप्रभु जिगु जः जुयादी।