2 गुबलय् तक जिं दुःखकष्ट सह यानाच्वनेगु? गुबलय् तक जिं चान्हि नुगः मछिंकाच्वनेगु? गुबलय् तक जिमि शत्रुतय्सं जितः बुकातइगु?
उकिं जुजुं जितः न्यन, “छ ला मफुम्ह मखु, छाय् छंगु ख्वाः खिउँसे च्वंगु? छंगु नुगः ख्वःगु दु जुइमा।” अबलय् जि तसकं ग्यात।
एस्तरं धाल, “व विरोधी शत्रु थ्व हे दुष्ट हामान खः।” अले जुजु व रानीया न्ह्यःने हामान तसकं ग्यात।
जि धात्थें हे दोषी खःसा जितः धिक्कार! जि धर्मीम्ह खःसां जिं थःगु छ्यं धस्वाके मफु, छाय्धाःसा जि लज्यां जाःगु दु अले जिगु सास्तीइ दुंगु दु।
छिं मांबौ मदुपिं व क्वत्यय्काच्वंपिनिगु रक्षा यानादी। अले पृथ्वीइ सुनानं सुयातं हानं ख्याये फइ मखु।
कालया खिपतं जितः ततमतःक्यंकल। अले चिहानया सास्ती जिके वल। दुःख व संकटं जितः त्वपुल।
दुष्ट मनूतय्पाखें व जिगु प्यखें च्वंपिं ग्यानापुपिं शत्रुतय्पाखें जितः बचय् यानादिसँ।
घमण्ड यानाः तःधंछुयाः धर्मी मनूतय्गु विरोधय् मखुगु खँ ल्हानाजुइपिनिगु म्हुतुप्वाः तिकादिसँ।
जि क्वदलेत्यंगु दु, मदिक्क जितः स्यानाच्वंगु दु।
न्हापाया खँ लुमंकीबलय् जिगु नुगः तज्यानावइ। उबलय् जि मनूतय्गु पुचःलिसे जुइगु खः। मनूतय् न्ह्यलुवाः जुयाः प्रशंसाया म्ये हा हां, लय्तातां परमेश्वरया देगलय् वनेगु।
हे परमप्रभु, जिपाखे फहिलादिसँ। अले जितः बचय् यानादिसँ। छिगु तःधंगु दयां जितः बचय् यानादिसँ।
मखुसा सिंहं थें इमिसं जितः चिचित्याइ। जितः सुनानं बचय् याये मफयेक इमिसं कुचा कुचा थली।
हे परमेश्वर, शत्रुतय्त गुबलय् तक न्हीकातयेगु? इमित सदां छिगु नांयात क्वह्यंके बियातयेगु ला?
हे परमप्रभु, छकः लुमंकादिसँ, छिकपिनि शत्रुत छि खनाः गथे न्हिल। मूर्ख मनूतय्सं छिगु नांयात गुकथं क्वह्यंका जुल।
छिं थः विरोधीतय्गु कारणं यानाः शत्रुतय्गु म्हुतुप्वाः तिकेत मस्त व ह्याउँमस्तय्गु म्हुतुं थःत तःधंकादिल।
जिमि शत्रुत सदांया निंतिं नाश जुइ धुंकल। छिं इमिगु शहर नं नाश यानादी धुंकल। आः इमिगु नां तक हे मल्यने धुंकल।
लसतां जाःगु नुगलं ख्वालय् लसता हइ, तर स्याः नुगलं आत्मायात ख्वय्की।
वं जिवंकाछि थःगु जीवन तसकं निराश जुयाः दुखकष्ट व तंम्वया अले खिउँथाय् हे बितय् याइ।
जितः छाय् दुःख जुया तुं च्वंगु? जिगु घाःपाः छाय् तसकं स्याःगु व मलंगु? छु छि जिगु लागि धोखा बीगु खुसिचा थें व लः मदुगु मुहान थें खः ला?
छं धाल, ‘धिक्कार जितः! छाय्धाःसा परमप्रभुं जिगु दुःखय् दुःख तनादिल! झसुकाः ततं जि त्यानुइ धुंकल, जितः गनं नं आराम मदु।’
हे जितः दुःखबलय् सान्त्वना ब्यूपिं, जिगु नुगः दुने कमजोर जुयावंगु दु।
वया विरोधीत वया मालिक जूगु दु, वया शत्रुत याउँक च्वनाच्वंगु दु। छाय्धाःसा परमप्रभुं वयात वयागु यक्व पापं यानाः दुःखय् लाकादीगु दु, वया मस्तय्त शत्रुतय् न्ह्यःने ज्वनायंकूगु दु।
वयागु अशुद्धता वयागु वसतय् दु। वं थःगु लिपाजुइगुया वास्ता हे मयाः। व तसकं हे बांमलाक क्वःदल, वयात हःपाः बीपिं सुं हे मदु। “हे परमप्रभु, जिगु दुःखकष्टयात स्वयादिसँ, छाय्धाःसा शत्रु त्याःगु दु।”
छाय् छिं जिमित ल्वमंकाः च्वनादियागु? छाय् छिं थुलिमछि ई तक जिमित त्वतादियागु?
वय्कलं इमित धयादिल – “नुगः मछिनाः जिगु छाति हे तज्याइ थें च्वनाच्वन। छिपिं मद्यंसे थन हे च्वनाच्वँ।”
न्हियान्हिथं छिकपिं नाप देगलय् दुबलय् धाःसा छिकपिन्सं जितः मज्वं। तर थ्व छिकपिनिगु ई खः, अले खिउँया शक्तियागु राज्य खः।”
जिं थथे धयागुलिं छिमित नुगः मछिन जुइ।
जितः यःपिं इस्राएली दाजुकिजापिं खनाः जि तसकं नुगः मछिं अले जिगु नुगः हीसे च्वंगु दु।
व धात्थें हे सी थें च्वंक म्हंमफुगु खः। अय्नं परमेश्वरं वयात दया यानादिल। वयात जक मखु, वय्कलं जितः नं दया यानादिल। मखुसा ला जितः दुःखय् हानं मेगु दुःख जू वइगु खः।
अथे जुयाः व दाऊदनापं अझ अप्वः ग्यात अले थःगु ल्यं दुगु जिवंकाछि हे व दाऊदया शत्रु जुल।
सु मनुखं थः शत्रुयात नापलाकाः वयात छुं मयासें त्वःताछ्वइ ला? अथे जुयाः थौंयागु न्हिइ छं जि प्रति छु याःगु दु परमप्रभुं उकिया पलेसा छन्त तःधंगु इनाम बियादीमा।