5 “जिथाय् भ्वय् वा, अले मसला ल्वाकछ्यानातयागु दाखमद्य त्वँ!
नये मखंपिन्सं लुधंक नयेखनी परमप्रभुयात मालाजुइपिन्सं वय्कःयात तःधंकी। इमिगु नुगः न्ह्याबलें लसतां जायाच्वनी।
तःधंछुया जुइपिं फुक्कसिनं वयाः वय्कःया न्ह्यःने छ्यं क्वछुकी। सीमानिपिं फुक्कसिनं वयाः वय्कःया न्ह्यःने छ्यं क्वछुकी।
“खुयाः खुयाः त्वंगु लः साइ, सुलाः सुलाः नःगु मरि माकुसे च्वनी।”
वं पशु स्यानाः भ्वय् ज्वरय् याःगु दु। दाखमद्यय् मसला ल्वाकछ्याःगु दु अले टेबिल नं तयार याःगु दु।
हे जिमि तसकं यःम्ह मय्जु, जिमि भम्चा, जि जिगु बगैँचाय् वयागु दु, जिं जिगु नस्वाःगु मसलानापं मूर्र मुनागु दु। जिं जिगु हाप्वः व कस्ति नयागु दु। जिं जिगु दाखमद्य व दुरु त्वना। नयेगु या, हे जिमि पासा, त्वँ, अले मतिनां मजाःतले त्वँ, जिमि प्रिय।
सितिं वनीगु नसायागु निंतिं ज्या याये मते, बरु मनूया काय्नं बीगु अनन्त जीवन तक दयाच्वनीगु नसायागु निंतिं ज्या या। परमेश्वर बाःनं जितः थ्व हे ज्या यायेत छ्वयाहयादीगु खः।”