5 छु छिपिं अज्ज हे मचाबुद्धि तिनि ला? बुद्धि दय्कि। छिपिं अज्ज हे मूर्ख तिनि ला? ज्ञान दय्कि।
परमप्रभुया स्यनातःगु खँ पक्का खः, थुकिं झीत न्हूगु बल बी। वय्कःयागु नियम विश्वास यायेबहः जू, थुकिं छुं मस्यूपिन्त ज्ञां बी।
अय् पशु थें ज्याःपिं मनूत, होश या, अय् मूर्खत, छिमिके गुबलय् बुद्धि दइगु?
हे बुद्धि मदुपिं मनूत! गुबलय् तक छिपिं बुद्धि मदय्क च्वंच्वनेगु, गुबलय् तक कर्पिन्त नागःतुगः यानाः न्ह्यइपुकाच्वनेगु छिपिं, गुबलय् तक छिपिं मूर्खतय्सं ज्ञानयात मयय्का च्वनेगु?
बुद्धि मदुपिं मनूत जिपाखें तापानाच्वंगुलिं सिनावनी। मूर्खत छुं च्यूताः मकासे जूगुलिं नाश जुयावनी।
छुं मस्यूपिं मनूतय्त चलाख यानाबी, अले ल्याय्म्हल्यासेपिन्त ज्ञानया खँ स्यनाबी।
बुद्धि दुपिन्त इज्जत दइ, मूर्खतय्त वय्कलं मछालापुकादी।
“जि बुद्धि खः, जि बांलाक होश यानाच्वनागु दु, जिके दुग्यां व विवेक दु।
“हे मनूत! जिं छिपिं फुक्कसित इनाप यानाच्वना।
“छुं मस्यूपिं मनूत फुक्क वा!” वं थथे धकाः सःती,
परमप्रभु तसकं बल्लाःम्ह मनू थें पिहांझाइ। वय्कलं लडाइँया निंतिं छम्ह बल्लाःम्ह सिपाइँनं क्यंगु थें थःगु जोश क्यनादी। वय्कः तःसलं हालादी अले तःसलं लडाइँया सः थाहांवनी। वय्कलं थः शत्रुतय्त बुकी।
इमिगु मिखा चाय्का बीत, इमित खिउँथासं जलय् हयेत, अथे हे जितः विश्वास याकाः पाप क्षमा याकेत, शैतानपाखें लिगनाः परमेश्वरयाथाय् पवित्र याके हयेत जिं छन्त इमिथाय् छ्वयाच्वना।’”
संसारय् च्वंपिं मनूतय्सं चिधं धाःगु, क्वह्यंकातःगु व ज्यालगय् मजू धयातःगुयात परमेश्वरं ल्ययादिल। संसारं तःधं ताय्कूपिन्त नाश यायेत परमेश्वरं इमित ल्ययादीगु खः।