7 जिं लँय् तःम्ह हे ल्याय्म्हतय्गु पुचलय् छम्ह बुद्धि मदुम्ह ल्याय्म्हयात खना।
सुनानं जितः खनि मखु धकाः बिचाः यानाः व्यभिचारीया मिखां सन्ध्याकाः ई पी। वयात सुनानं मखनेमा धकाः वं थःत मेम्ह मनू थें च्वंकी।
छिगु वचन थुइकाबीबलय् जिमित जः दइ। थुकिं छुं मस्यूपिन्त ज्ञान दइ।
परमप्रभुया स्यनातःगु खँ पक्का खः, थुकिं झीत न्हूगु बल बी। वय्कःयागु नियम विश्वास यायेबहः जू, थुकिं छुं मस्यूपिन्त ज्ञां बी।
हे बुद्धि मदुपिं मनूत! गुबलय् तक छिपिं बुद्धि मदय्क च्वंच्वनेगु, गुबलय् तक कर्पिन्त नागःतुगः यानाः न्ह्यइपुकाच्वनेगु छिपिं, गुबलय् तक छिपिं मूर्खतय्सं ज्ञानयात मयय्का च्वनेगु?
बुद्धि मदुपिं मनूत जिपाखें तापानाच्वंगुलिं सिनावनी। मूर्खत छुं च्यूताः मकासे जूगुलिं नाश जुयावनी।
छुं मस्यूपिं मनूतय्त चलाख यानाबी, अले ल्याय्म्हल्यासेपिन्त ज्ञानया खँ स्यनाबी।
बुद्धि दुपिं मनूतय्गु म्हुतुइ भिंगु खँ दइ, बुद्धि मदुपिन्त धाःसा कथिं दाइ।
थःगु बुँइ ज्या यानाः नइपिन्त नये त्वनेया मगाः जुइ मखु, तर म्हगस जक म्हंकाः जुइपिं मूर्खत जक खः।
मूर्ख मनूतय्सं न्ह्यागु खँ नं पत्याः याइ, तर बुद्धि दुपिं मनूतय्सं स्वांपुयाः जक पलाः तयाजुइ।
अज्ञानीत मूर्ख धाय्काच्वनेमाली, बुद्धि दुपिन्सं ज्ञानया मुकुट पुइखनी।
ज्ञान मदय्क जोश जक दयां मगाः, हथासं याःगु ज्या स्यनी।
नागःतुगः यानाजुइपिं मनूतय्त सजाँय बिल कि बुद्धि मदुपिं मनूतय्सं ज्ञान काइ। ज्ञान दुपिं मनूतय्त न्वात कि इमिसं अज्ज ज्ञान काइ।
बुद्धिमान मनुखं न्हापा हे दुःख वयाच्वंगु सीका काइ, अले बचय् जुइ, तर छुं मस्यूपिं मनूत तप्यंक व हे लँपुइ वनी, अले दुःख सी।
जि अल्छी व मूर्ख मनूयागु बुँ व दाखक्यब जुयाः वना।
सःस्यूपिन्सं थःत आपत वयेत्यंगु न्हापां हे वाःचाय्की, अले बचय् जुइत स्वइ। ग्वाज्यःत धाःसा तप्यंक हे आपतय् तक्यंवनी, अले दुःख सी।
हे जिकाय्! जिगु बुद्धिया खँय् ध्यान ब्यु। जिगु दुग्यांया खँयात बांलाक न्यँ।
हे जिमि काय्! थः बौया उजं न्यँ, थः मानं स्यंगु खँ ल्वःमंके मते।
तर सुनानं व्यभिचार यात धाःसा व तःधंम्ह मूर्ख खः, वं थःत हे स्यंकी।
छु छिपिं अज्ज हे मचाबुद्धि तिनि ला? बुद्धि दय्कि। छिपिं अज्ज हे मूर्ख तिनि ला? ज्ञान दय्कि।
“हे छुं मस्यूपिं मनूत, थन वा!” अले मूर्खतय्त वं थथे धाइ,
“छुं मस्यूपिं मनूत फुक्क वा!” वं थथे धकाः सःती,
“जिमि प्रजा मूर्ख खः, इमिसं जितः म्हमस्यू। इपिं मभिंपिं मस्त खः। इमिके दुग्यां मदु। मभिंगु ज्या यायेत इपिं चलाख तर भिंगु ज्या याये मसः।”
वय्कलं धयादिल – “छिमिसं आः तकं थुइके मफुनि ला?