9 हे अल्छीत! गुबलय् तक छिपिं अथे ग्वारातुलाच्वनेगु? गुबलय् दनेगु छिपिं?
अय् पशु थें ज्याःपिं मनूत, होश या, अय् मूर्खत, छिमिके गुबलय् बुद्धि दइगु?
हे बुद्धि मदुपिं मनूत! गुबलय् तक छिपिं बुद्धि मदय्क च्वंच्वनेगु, गुबलय् तक कर्पिन्त नागःतुगः यानाः न्ह्यइपुकाच्वनेगु छिपिं, गुबलय् तक छिपिं मूर्खतय्सं ज्ञानयात मयय्का च्वनेगु?
अल्छीत न्ह्यलं जक ब्वानाच्वनी, अल्छीत प्वाः द्यांलाकाः च्वनेमाली।
द्यनाः जक जुल कि छं प्वाः द्यांलाइ मिखा चाय्काः जुल कि छं यत्थे नयेत गाइ।
लुखा थःगु कब्जाय् जक मूपुलाच्वनी, अथे हे मूर्ख नं लासाय् जक मूपुलाच्वनी।
पलख ग्वारातुलाः पलख न्ह्यलं ब्वानाः, पलख ल्हाः प्वःचिनाच्वंतले
हे अल्छीत! इमूचायाथाय् वनाः वयागु चालचलन स्व, अले बुद्धिया खँ सय्कि।
ग्रीष्म ऋतुइ इमिसं अन्नया धुकू दय्की, अले अन्न लयेगु इलय् थःपिन्त माःगु नसा मुंकाः तइ।
मूर्खं थःगु अल्छी ल्हाः प्वचिनाच्वनी अले थःगु नाश थःम्हं हे हइ।
हे यरूशलेम, छ बचय् जुइत थःगु नुगलं मभिंगु खँ सिलाछ्व। गुबलय् तक मभिंगु बिचाः छंगु नुगलय् तया तयेगु?
अबलय् परमेश्वरं छ्वयाहःम्ह यूहन्ना धाःम्ह छम्ह मनू दु।
छिमिसं थ्व संसारय् गज्याःगु ई वयाच्वंगु दु बांलाक बिचाः याना च्वँ, द्यनेगु त्वःताः दनेगु ई वये धुंकल। उद्धार कायेगु ई न्हापा झीसं विश्वास यानाबलय् स्वयाः नं न्ह्यःने थ्यने धुंकल।
छाय्धाःसा जलय् वल कि जलं खइ। उकिं थथे नं च्वयातःगु दु – “अय् न्ह्यःगुलु दँ, सीपिं म्वाना वा। अले ख्रीष्ट येशूं छिमित जः बियादी।”