4 जिमि बौनं जितः थथे धकाः स्यनादिल, “जिं धयागु खँ लुमंका ति, गुबलें ल्वःमंके मते। जिं धया थें या। छन्त जीवन दइ।
जिं वयात ल्ययागुलिं वं थः मस्तय्त व सन्तानयात खःगु व भिंगु ज्या यानाः परमप्रभुया लँय् जुइत उजं बिइ। थुकिं हे परमप्रभुं अब्राहामलिसे चिनादीगु बाचा पूवंके फइ।”
“हे जिमि काय् सोलोमन, छं थः बौया परमेश्वरयात म्हसीकि, अले तनमनं वय्कःया सेवा या। वय्कलं झीगु फुक्क बिचाः व इच्छा स्यू। वय्कःयात माल धाःसा छं वय्कःयात नापलाकी, तर छं वय्कःयात त्वःतल धाःसा वय्कलं छन्त न्ह्याबलेंया लागि त्वःतादी।
छिगु विरोधय् पाप याये म्वालेमा धकाः छिगु बचं जिं थःगु नुगलय् तया तयागु दु।
छिगु नियम न्ह्याबलेंया लागि पाय्छि जू, जितः थुइके बियादिसँ, अले जि म्वानाच्वनी।
जिं छिगु उपदेश व नियम पालन यानागु दु, छाय्धाःसा जिगु फुक्क पहःचहः छिगु हे न्ह्यःने दु।
थः मस्तय्त भिंगु लँय् जुइकि, बुरा जुइकाः तकं इपिं व हे लँय् जुयाच्वनी।
हे जिमि काय्! थःगु नुगः जितः ब्यु। अले थःगु मिखा जिगु लँय् लाकि।
हे जिकाय्! जिं स्यनागु खँ गुबलें नं ल्वःमंके मते। जिगु उजं नुगलय् स्वचाका ति।
जिं धया थें यात कि छ तःदँ तक म्वानाच्वनी, अले छ तःमि नं जुइ।
जिगु आज्ञा मानय् या, छन्त जीवन दइ। जिगु उजंयात थःगु मिखाया नानिचा थें याना ति।
हे मनूत, जिथाय् वयाः जिगु खँ बांलाक न्यँ! अले छिमित जीवन दइ। जिं छिपिंनापं सदांया निंतिं छगू बाचा चिने, जिं दाऊदयात सदां दइगु दयामाया बी धकाः बचं बियागु पवित्र आशिष छिमित बी।
यर्मियां लिसः बिल, “इमिसं छितः इमिगु ल्हातय् बी मखु। जिं छितः धयागु परमप्रभुया वचन पालन यानादिसँ, छिगु भिं जुइ, छि बचय् जुइ।
वय्कःयागु उजं हे अनन्त जीवन खः धकाः जिं स्यू, उकिं जिं नवानागु खँ फुक्कं बाःनं धयादी थें हे नवानागु खः।”
बौपिन्सं थः मस्तय्त तंचाय्केगु याये मते, बरु इमित प्रभुयागु खँ स्यनेकने यानाः वय्कःया अनुशासनय् ब्वलंकी।
तर बांलाक होश यानाच्वँ, छिमिसं मिखां खंगु खँ गुबलें ल्वममंकेत होश यानाच्वँ अले छिमिसं म्वानाच्वंतले थुपिं आज्ञा थःगु मनं चिला वंकेबी मते। अले थुपिं आज्ञा थः काय्म्ह्याय्पिं व छय्पिन्त बीगु पक्का या।
जिं थौं छिमित बीत्यनागु आज्ञा छिमिगु नुगलय् दया हे च्वनेमाः।
छं यचुगु नुगलं विश्वास याःगु जि अज्जं लुमनि। छिमि बज्ये लोइस व मां युनिसं नं अथे हे यचुगु नुगलं विश्वास याःगु खः। छं अज्ज नं उकथं हे यचुगु नुगलं विश्वास यानाच्वंगु दइ धकाः जितः विश्वास दु।
मचांनिसें हे छं धर्मशास्त्रयागु खँ सीकातःगु दु। थुकिं हे छन्त ख्रीष्ट येशूयात विश्वास यानाः दइगु मुक्तियागु खँ थुइके फय्का बी।
अले छकः फुक्क पूवंम्ह जुयादी धुंकाः वय्कः थःगु आज्ञा मानय् याइपिन्त सदां दयाच्वनीगु मुक्ति बियादीम्ह जुयादिल।
मानोहं धाल, “छिं धाःगु खँ जुइ धुंकाः व मचां गज्याःगु नियम मानय् यायेमाः? व मचां गज्याःगु जीवन हनेमाः?”