1 मूर्ख मनूयात तःधंकेगु धयागु ताल्लां च्वापु गायेगु व सामाज्यां वा वयेगु थें खः।
हताक दरबारया लुखा न्ह्यःने च्वंगु शहरया चकंगु चोकय् वनाः मोर्दकैयात नापलाः वन।
हताकं एस्तरयाथाय् वनाः मोर्दकैनं धाःगु फुक्कं खँ न्यंकाबिल।
मनूतय्गु दथुइ मभिंसूयात इज्जत दइबलय् दुष्टत न्याकुं कयाः लँय् न्यासि जुइ।
गुम्हय्सिनं मभिंपिं मनूतय्त इज्जत याइ मखु, परमप्रभुया ग्याःभय काइपिन्त धाःसा हनाबना तइ, थःत न्ह्याक्व हे थाकुसां थःगु बचं पूवंकी।
अय् बल्लाःम्ह मनू! छं छाय् मभिंगु ज्या यानाः फुइँ यानाजुइगु? परमेश्वरया दया माया ला सदां दयाच्वनी।
तःधंपिं मनूतय्त मखुगु खँ ल्हायेगु मल्वः, मूर्खतय्गु म्हुतुं भिंगु खँ ल्हाइगु मल्वः।
मूर्खतय्त मोजमज्जा यानाः च्वनेगु मल्वः, अथे हे दासं जुजुयात शासन यायेगु झन हे मल्वः।
सलयात कोर्रां, गधायात लगामं थें मूर्खयात नं कथिं दायेमाः।
मूर्ख मनूयात हनेगु धयागु खिपतय् ल्वहं चिनाः वांछ्वये थें खः।
विवेक मदुम्ह शासक मूर्खम्ह व नुगः छाःम्ह खः। तर मखुगु ज्यां कमय् याःगु धनयात मयय्कीम्हय्सित ताः आयु दइ।
अथे मखुसा अबीमेलेकपाखें मि पिहां वयाः शकेम व बेथ-मिल्लो शहरयापिं मनूतय्त भस्म यानाबीमा। अले छिपिं शकेम व बेथ-मिल्लोयापिं मनूतपाखें मि पिहां वयाः अबीमेलेकयात भस्म यानाबीमा।”
थ्व खँ न्यनाः योतामया गीरीज्जीम पहाडया च्वकाय् वनाः तसकं हालाः थथे धाल, “हे शकेमय् च्वंपिं मनूत। जिगु खँ न्यँ, अले परमेश्वरं छिमिगु खँ न्यनेमा।”