9 अले छं छु ज्यू, छु मज्यू, छु भिं, छु मभिं, छु न्याय, छु अन्याय धकाः सी।
छिगु वचन जिगु तुतिया निंतिं मत, अले जिगु लँपुया निंतिं जः खः।
जिमि गुरुत स्वयाः यक्व जिं थु, छाय्धाःसा जिं छिगु नियमय् ध्यान बिया।
परमप्रभुया ग्याःभय काइपिं सु दु? वय्कलं इमित इपिं वनेमाःगु लँपु क्यनादी।
छिं जितः धयादिल, “जिं छन्त छ वनेमाःगु लँ क्यनाबी। जिं छन्त स्यनेकने यानाः बिचाः यानाच्वने।”
दुष्ट मनूतय्सं न्याय धयागु छु धकाः सी मखु, परमप्रभुयात मानय् याइपिन्सं थ्व खँ बांलाक सी।
छ न्यासि जुइबलय् पलाः लद्याइ मखु, ब्वाँय् वंसां दइ मखु।
धर्मीतय्गु लँ सुथसिया निभाः थें खः, बान्हि मजुतले व थिनावं वइ।
जिं न्ह्याबलें धार्मिकता व न्यायया लँ लिना।
अन छपु मू लँ दइ, वयात पवित्रताया लँ धकाः धाइ। सुं अशुद्धपिं अनं जुयाः वनी मखु। तर व लँ इमिगु निंतिं जक जुइ गुम्ह अनं जुयाः वंगु दु। दुष्टत व मूर्खत अनं वने दइ मखु।
परमप्रभु, छन्त उद्धार यानादीम्ह व इस्राएलया पवित्र परमेश्वरं थथे धयादी, “जि परमप्रभु छिमि परमेश्वर खः, सुनां छंगु भिंया निंतिं छन्त स्यनादी, सुनां छ वनेमाःगु लँय् छन्त ब्वना यंकी।
परमप्रभुं थथे धयादी, “प्यकालँय् दनाः स्व! पुलांगु लँ गन दु धकाः न्यँ! भिंगु लँयागु बारे न्यँ, व लँय् हुँ! अले छिमिगु मन याउँसे च्वनी। तर इमिसं धाल, ‘जिपिं व लँय् वने मखु।’
वय्कलं धयादिल – “लँ, सत्य व जीवन जि हे खः। जिपाखें हे जक बाःयाथाय् वने फइ।