12-15 थुकिं छन्त मभिंगु ज्याखँ यानाजुइपिंपाखें तापाक तइ। अले भिंगु लँ त्वःताः मभिंगु खिउँगु लँय् जुयाच्वंपिं, मखुगु व दुष्ट ज्याय् लय्तायाजुइपिं, विश्वास याये बहःमजूपिं फताहातय्पाखें बचय् याइ।
मभिंगु मति दुपिं मनूतपाखें जि तापाक च्वने। जिं मभिं ज्या नाप छुं स्वापु तये मखु।
दुष्ट मनूतनापं मभिंगु ज्या यायेत जिगु मन मभिंगु खँपाखे मवनेमा। अले जितः इमिगु साःगु नसा नये म्वालेमा।
धर्मीतय्गु म्हुतुं छु खँ भिं धकाः स्यू, दुष्टतय्गु म्हुतुं अःखःगु खँ जक पिहां वइ।
बुद्धिमानपिंलिसे जुइपिं बुद्धिमान हे जुइ। मूर्खतलिसे जुइपिन्सं थःत स्यंकी।
मिखाया न्ह्यःने अजू चायापुगु लु लुया वइ, अले त्याजिक नवाये व बिचाः याये तकं फइ मखु।
थःगु बिचारं जक जुइपिं मनूत मूर्ख खः, सःस्यूपिन्सं धाःगु खँ न्यनीपिं मनूत सुरक्षित जुइ।
थज्याःपिं मभिंपिं मनूत परमप्रभुयात मयः। धर्मी मनूतय्त धाःसा वय्कलं थःगु विश्वासय् कयादी।
लुच्चा व मभिंपिं मनूत फताहा खँ जक ल्हाना जुइ।
परमप्रभुया भय कायेगु धयागु मभिंगु मयय्केगु खः। जितः घमण्ड याइपिं, तःधंछुइपिं, मभिंगु लँय् जुइपिं व निता भाय् ल्हानाजुइपिं मनूत मयः।
छिमि म्वाये मंदुसा थःपिनिगु ग्वाज्यः पहः त्वःति, अले म्वायेत स्व। बुद्धिया लँय् जु।”
थुलि जक मखु, छिकपिनिगु हे पुचलं मखुगु खँ ल्हानाजुइपिं मनूत पिहां वइ। अले इमिसं विश्वासीतय्त थःगु हे मभिंगु लँय् यंकी।
मूर्ख जुइ मते, “मभिंपिं लिसे बुला जूसा भिंपिं नं स्यनावनी।”
अले हानं प्रभुं थथे धयादीगु दु – “छिपिं इमिगु पुचलं पिहां वा, अले छखे च्वँ। अशुद्ध खँ थी मते। अले जिं छिमित थः मनू याये।