4 अल्छी मनूतय्सं न्ह्याक्व मनंतुंसां पूवनी मखु। मेहनत याइपिन्सं न्ह्याक्व मनंतुंसां पूवनी।
उखुन्हु हे इसहाकया दासतय्सं वयाः वयात धाल, “जिमिसं लः लुइका।”
इपिं न्ह्याबलें वाउँसे च्वनी अले बल्लाना च्वनी। इमिसं बुरा जुयाः नं फल बी।
अल्छीपिं मनूत चीमि जुइ, मेहनत याइपिं तःमि जुइ।
नुगः मस्यासेबीम्ह मनूयाके यक्व दयावइ, मेपिन्त ग्वाहालि याइम्हय्सित, थःत नं ग्वाहालि दइ।
थःगु बुँइ ज्या यानाः नइपिन्त नये त्वनेया मगाः जुइ मखु, तर म्हगस जक म्हंकाः जुइपिं मूर्खत जक खः।
मेहनत याइगु ल्हातिं शासन याइ, अल्छीत दास थें जुयाच्वनेमाली।
अल्छीतय् मनंतुंगु पूवनी मखु। तर मेहनत याइपिनि यक्व धनसम्पत्ति दइ।
बिचाः यानाः नवाइपिन्सं थःत बचय् याइ, लाः लाः थे नवानाजुइपिं नाश जुइ।
धर्मी मनूतय्सं मखुगु खँ ल्हाये यय्की मखु। तर दुष्टतय्गु खं मछालापुकी व बेइज्जत वंकाजुइ।
अल्छी मनुखं इलय् पी मखु, अले लयेगु इलय् वं माली अय्नं वयात छुं हे दइ मखु।
अल्छीत थःपिनिगु हे इच्छाया हुनिं फुनावनी, छाय्धाःसा इमिगु ल्हातिं ज्या याइ मखु।
बांलाक मेहनत यानाः ग्वसाः ग्वयाः याःगु ज्यां उलाय्फुलाय् याइ, हथासं याःगु ज्यां फ्वगिं यानाबी।
जि अल्छी व मूर्ख मनूयागु बुँ व दाखक्यब जुयाः वना।
अन न्ह्याथासं कं बुयावयाच्वंगु व झालं बुँ त्वपुयाच्वन। ल्वहंया पःखाः नं थाय् थासय् दुनावयाच्वन।
अल्छीतय्सं थथे मतिइ तइ, “पिने लँय् सिंह दु, गल्लि गल्लिइ चाःहिलाच्वंगु दु।”
लोभी मनूतय्सं ल्वापुथया जुइ, तर परमप्रभुयात विश्वास याइपिं मनूत च्वजाया वइ।
हे अल्छीत! इमूचायाथाय् वनाः वयागु चालचलन स्व, अले बुद्धिया खँ सय्कि।
जिगु खँ न्यनीम्ह, जिगु छेँय् वइम्ह, अले जिगु ध्वाखाय् न्ह्याबलें वयाच्वनीम्ह लय्ताये खनी।
जिं थःगु लं त्वयेधुन, छु जिं व हाकनं फियेगु ला? जिं थःगु तुति सिलाछ्वये धुनागु दु, छु उकियात हाकनं फोहर यायेगु ला?
परमप्रभुं छिमित धुवांधु न्ह्यलुवाः जुयाः यंकादी, अले तसकं तांन्वःगु थासय् नं छिमित लुधंकादी, अले छिमिगु क्वँय्यात बल्लाकादी। छिपिं यक्व लखं प्याःगु क्यब थें व गुबलें सुइ मखुगु बुँगाःचा थें जुइ।
याकूबया धू थें ग्वाः ग्वाः दुपिं सन्तानयात सुनां ल्याः खाये फइ? प्यब्वय् छब्व जक इस्राएलीतय्त नं सुनां ल्याः खाये फइ? जि धर्मीम्ह मनू थें सिनावने दयेमा! जिगु जीवन नं इमिगु थें फुनावने मा!”
सितिं वनीगु नसायागु निंतिं ज्या याये मते, बरु मनूया काय्नं बीगु अनन्त जीवन तक दयाच्वनीगु नसायागु निंतिं ज्या या। परमेश्वर बाःनं जितः थ्व हे ज्या यायेत छ्वयाहयादीगु खः।”
थुकथं हे छिमिसं मन तयाः लिपा तकं कुतः यानाच्वनी धकाः जिमिसं मनं तुनाच्वना। अले छिमिगु आशा नं पूवनी।
इमिसं यहोशूयाथाय् लिहां वयाः धाल, “शहरयात त्याका कायेत निद्वः (२,०००) वा स्वद्वः (३,०००) ति जक मनूत वंसा गाः, फुक्क वने म्वाः। फुक्क मनूतय्त अन वनेगु दुःख बियादी मते, छाय्धाःसा अन यक्व मनूत मदु।”