2 अप्वः घमण्ड याना जुल कि न्हाय् भुइकेमाली। क्वमिलुपिन्के बुद्धि दइ।
परमप्रभुया भय कायेगु धयागु हे ज्ञान खः। क्वमिलु जुल कि हनाबना नं याइ।
क्वमिलुपिन्त हनाबना तइ। घमण्डीत विनाशपाखे न्ह्यांवनाच्वनी।
घमण्डं मनूतय्त पतन यानाबी। क्वमिलु जुयाः जुइपिन्सं हनाबना काइ।
उकिं हे महाराज, जिगु सल्लाह स्वीकार यानादिसँ। खःगु ज्या यानाः थःगु पापयात त्वःतादिसँ अले छुं मदुपिन्त माया यानाः मभिंगु ज्या त्वःतादिसँ। अथे याःसा छःपिनिगु भिं जुया हे च्वनी।”
वय्कलं धयादिल – “जिं छिकपिन्त धाये – व फरिसी स्वयाः थ्व मनू हे परमेश्वरया न्ह्यःने धर्मी ठहरय् जुयाः लिहां वन। सुनां थःत थःम्हं तःधंकी व चिधनी। अले सुनां थःत थःम्हं चिधं ताय्की व तःधनी।”