8 ज्ञान दुपिं मनूतय्सं स्यनेकने याःगु खँ न्यनी, मूर्ख खँ ल्हानाजुइपिं धाःसा नाश जुयावनी।
छिगु व्यवस्थाया अर्थ थुइकादिसँ। अले जिं व पालन याये, दुनुगलंनिसें जिं व पालन याये।
थुकिं ज्ञां दुपिन्सं न्यनेमा अले इमिगु ज्ञां अज्ज अप्वय्काबी, अले ब्वनातःपिन्त लँ क्यनाबी।
मखुगु खँय् मिखा तिस्सिना बीपिं मनूतय्सं दुःख हइ। तर न्ह्यःने हे ब्वःबीपिन्सं चितासू बी।
बुद्धि दुपिं मनूतय्सं फतिंफत्तले ज्ञान मुंकी। मूर्खतय्सं सर्वनाशयात सःती।
सुनां द्वंगु भिंकेत स्वइ, व ज्ञानी खः, सुनां द्वंगु भिंकेत स्वइ मखु, व मूर्ख खः।
दुष्ट मनूत थःगु हे मभिंगु खँया जालय् क्यनी। तर धर्मी मनूत दुःखया जालं पिहां वइ।
बिचाः यानाः नवाइपिन्सं थःत बचय् याइ, लाः लाः थे नवानाजुइपिं नाश जुइ।
मेहनतं भिंगु फल दइ, खँ जक ल्हानाः नयां फ्वगिं जुइ।
बुद्धि दुपिं मनूतय्सं थःपिं गन वनाच्वना धकाः बांलाक थू, तर मूर्खतय्सं थःम्हं थःत झंगः लानाच्वनी।
घमण्डीतय्त भिंकेत स्वये मते, वं छन्त हे घृणा याइ। तर बुद्धिमान मनूयात भिंकेत स्वल धाःसा वं छन्त हनाबना तइ।
बुद्धिमान मनूयात ज्ञां बिल धाःसा व झन बुद्धिमान जुइ, धर्मी मनूयात स्यनेकने यात धाःसा वयागु ज्ञां झन अप्वः दइ।
बुद्धि दुम्ह मनूया वचनं वयाके अनुग्रह हइ, तर मूर्खया वचनं वयाके नाश हइ।
छिमिथाय् परमेश्वरयागु वचन स्यने फुम्ह सुं बुद्धि दुम्ह मनू दु धयागु जूसा वं तःधं मजुसे बांलाःगु चालचलनयाम्ह जुयाः बांलाक ज्या यानाः क्यँ।