3 परमप्रभुं धार्मिक मनूतय्त नयेपित्याकाः स्याइ मखु। दुष्टतय्त धाःसा इमिसं मनंतुंगु पूवंकेबी मखु।
गिद्धया निंतिं आहारा वांछ्वथें वयात वांछ्वइ। थःगु विनाश धात्थें हे वइ धकाः अज्याःम्ह मनुखं स्यू।
वयागु छेँ खुसिबालं चुइकायंकी। व परमेश्वरया तंया दिनय् चुइकायंकी।
अनिकालया इलय् वय्कलं छन्त सीगुपाखें बचय् यानादी। वय्कलं छन्त लडाइँलय् तरवारपाखें बचय् यानादी।
अय्नं परमेश्वर, छिं दुःखय् लाःपिन्त स्वयादी, अले ग्वाहालि यानादी। दुःखय् लानाच्वंपिन्सं थःपिन्त छिगु ल्हातिइ हे त्वःताबी। छिं मांबौ मदुपिन्त न्ह्याबलें ग्वाहालि यानादी।
थ्व खनाः दुष्टत तंचाइ, इमिसं वाकु छी अले नाश जुइ, दुष्टतय्गु इच्छा पूवनी मखु।
वय्कलं इमित कालया म्हुतुं बचय् यानादी, अले अनिकालया इलय् नं वय्कलं इमित म्वाका तइ।
आपत्या इलय् इमित दुःख जुइ मखु, अनिकालया इलय् इमिसं लुधंक नयेदइ।
जि बुयाः बुरा जुइ धुन जिं आः तक नं भिं मनूयात परमप्रभुं त्वःतादीगु मखंनि, न त इमि मस्तय्सं फ्वनाः नयेमाःगु हे खना।
परमप्रभुयात विश्वास या, अले भिंगु या अले परमेश्वरं बियादीगु देशय् च्वनाः सुरक्षित जुयाच्वँ।
धर्मीपिन्सं प्वाः जायेक नयेखनी। दुष्ट धाःसा नयेपित्याकाः च्वनेमाली।
दुष्टत इमिगु मभिंगु ज्यां यानाः नाश जुयावनी, धर्मीतय्त सीबलय् नं रक्षा याना तइ।
लोभी मनूतय्सं ल्वापुथया जुइ, तर परमप्रभुयात विश्वास याइपिं मनूत च्वजाया वइ।
व्यवस्था मानय् मयाइम्हय्सिगु प्रार्थना तकं परमेश्वरयागु निंतिं घच्चायापुसे च्वनी।
व हे मनू च्वय् च्वनी, सुयागु शरण कायेगु थाय् पहाडया किल्ला जुइ। वयागु नसा वयात हे बी अले वयात त्वनेत माक्व लः दइ।
परमप्रभुया तंया दिंखुन्हु इमिगु लुँ व वहःनं इमित बचय् याये फइ मखु।” वय्कःयागु नुगः मुयाः पिहां वःगु मिं फुकं देशयात झ्वाः याइ छाय्धाःसा वय्कलं पृथ्वीयापिं सकल मनूतय्त आकाझाकां ग्यानपुस्से च्वंक न्हंकादी।
न्हापां परमेश्वरयागु राज्य माः जु, अले छिमित माःगु फुक्क बियादी।