4 छुं मस्यूपिं मनूतय्त चलाख यानाबी, अले ल्याय्म्हल्यासेपिन्त ज्ञानया खँ स्यनाबी।
परमप्रभुं स्वजापिं मनूतय्त रक्षा यानादी, खतराय् लाःबलय् वय्कलं जितः बचय् यानादिल।
छिगु वचन थुइकाबीबलय् जिमित जः दइ। थुकिं छुं मस्यूपिन्त ज्ञान दइ।
छम्ह ल्याय्म्हम्ह मनुखं गथे थःगु जीवन शुद्ध तये फइ? छिगु वचनकथं म्वानाः हे खः।
परमप्रभुया स्यनातःगु खँ पक्का खः, थुकिं झीत न्हूगु बल बी। वय्कःयागु नियम विश्वास यायेबहः जू, थुकिं छुं मस्यूपिन्त ज्ञां बी।
वा, अय् ल्याय्म्हत! जिगु खँ न्यँ! जिं छिमित परमप्रभुयागु भय कायेगु स्यनाबी।
हे जिकाय्! बुद्धि व विवेकयात ज्वनाति। थुमित तंके मते।
“जि बुद्धि खः, जि बांलाक होश यानाच्वनागु दु, जिके दुग्यां व विवेक दु।
जितः यय्कीपिन्त जिं नं यय्के, जितः मालीपिन्सं जितः लुइकी।
“हे जिकाय् न्यँ! जिगु लँ ल्यूपिं लय्तायाच्वनी।
छु छिपिं अज्ज हे मचाबुद्धि तिनि ला? बुद्धि दय्कि। छिपिं अज्ज हे मूर्ख तिनि ला? ज्ञान दय्कि।
हे ल्याय्म्हम्ह मनू, ल्याय्म्हबलय् हे लय्ताया च्वँ! छंगु नुगलय् थःगु ल्याय्म्हसूबलय् लय्तायाच्वने फयेमा। छंगु मिखां खंगुलिइ व छंगु नुगःया खँया ल्यूल्यू जु! तर बांलाक बिचाः या! परमेश्वरं थुपिं फुक्क खँया न्याय यानादी।
अन छपु मू लँ दइ, वयात पवित्रताया लँ धकाः धाइ। सुं अशुद्धपिं अनं जुयाः वनी मखु। तर व लँ इमिगु निंतिं जक जुइ गुम्ह अनं जुयाः वंगु दु। दुष्टत व मूर्खत अनं वने दइ मखु।
छिमिसं परमप्रभुं धाःथें यात धाःसा मेगु जातितय्त छिमिगु बुद्धि व छिमिसं खँ थूगु क्यनी। अले इमिसं थुपिं आज्ञा न्यनाः धाइ, “धात्थें हे थ्व तःधं जातियापिं मनूत बुद्धि दुपिं व खँ थूपिं खः।”
ल्याय्म्ह इलय् मभिंगु मतिइ वइ, उकिं थज्याःगुलिं तापाक च्वँ। बरु यचुगु नुगलं प्रभुयात मानय् याइपिंलिसे जुयाः धर्मी जुइगु, विश्वास यायेगु, माया यायेगु व मिलय्चलय् जुयाच्वनेगु या।
अथे हे ल्याय्म्हपिं मिजंतय्त नं थःत कःघाना च्वँ धकाः स्यनेकने या।